بذارید از اول بگم من پدرمو از دست دادم و برادر ندارم مادر من و حتی دایی هام خیلی از همسرم انتظار دارن.همسرم هم خیلی تو کارهای مختلف به مادرم کمک کرده.چندین بار مادرم پشت سر همسرم پیش من و خواهرام بدگویی کرده و من تو دلم نگه داشتم.یه سری پیش خاله عام یه چیزی از همسرم گفت من خجالت کشیدم.مادرم خوبی های زیادی هم داره اما بدیش اینه پرتوقعه و گاهی ممکنه منت هم بذاره.بادمه همیشه میگفت فلان قد پول دارم بیا بدم بهتون کاراتون راه بندازین منم میگفتم نه برای خودت چیزی بخر ممنون و این حرفا.
تا اینکه چند وقت پیش ما یه ماشین میخواستیم بگیریم بیست تومن کم داشتیم گفتم برم از مادرم قرض بگیرم و اونم قرض داد.ماشینی که ما خریدیم سواریه و هاچبکه.مادرم تو شهرستان زندگی میکنه و بهم گفته هر وقت خواستین بیاید خونمون بهم بگین شاید باری چیزی داشتم برام بیارین.گفتم باشه امروز همسرم رفته بارو آورده خیلی زیاد بود و تقریبا سنگین.خب این همه بار برای ماشین ما سنگینه و ماشین توانشو نداره این همه بار و هر سری این همه راه ببره.چون ماشین باری نیست مثلا وانت و نیسان نیست و صندوق نداره هاچبکه.
به مادرم میگفتم گاهی شاید همسرم نتونه بارارو بیاره میگه پس به همسرت بگو از ما پول قرض نگیره.خیلی به دلم اومد.انقد از این داستانا با مادرم داشتم که امشب بغضم شکست از مادرم پیش همسرم دردو دل کردم میدونم کار اشتباهی کردم ولی کاراشو چند ساله تو دلم نگه داشتم دیگه تحمل نداشتم تو دلم نگه دارم.نمیدونم چ کنم😞
