2737
2734
عنوان

چرا درمانده ایم؟ (جامعه شناسی خودمانی)

270820 بازدید | 5349 پست
سلام دوستان

این تاپیک یکبار ایجاد شد، بحثای خوبی هم شد ولی ناگهان حذف شد! حالا چرا ؟ فقط خدا داند و بس!

خلاصه بگم
موضوع : بررسی عادات غلط فرهنگی جامعه ایرانی با نگاهی به کتاب جامعه شناسی خودمانی اثر حسن نراقی
در حقیقت یه درد دل خودمانی هست راجع به خودمون! اگه این مشکلات رو بشناسیم، هم میتونیم خودمونیم رو تغییر بدیم هم تو پرورش فرزندانمون اونها رو مدنظر داشته باشیم نا نسل جدید دیگه کمتر این مشکلات رو داشته باشه
بحث اول در مورد مسئولیت ناپذیری بود که میتونیم دوباره بحث رو ادامه بدیم
خلاصه بحثها
بعضی معتقدن قوانین موجود کافی نیستن و باید قانونگذارا با ایجاد قوانین سخت گیرانه روحیه مسئولیت پذیری رو در افراد جامعه ایجاد کنن،
بعضی دیگه معتقدن خود افراد باید فرهنگ مسئولیت پذیری رو در خودشون پرورش بدن و از ابتدا و در هر خانواده تربیت و آموزشهای لازم به کودک داده بشه تا معنی تعهد داشتن و انجام وظیفه روبفهمه


...................................................................................

در این تاپیک پس از بررسی مطالب کتاب جامعه شناسی خودمانی، تصمیم گرفته شد هر هفته موضوعی مرتبط با مسائل اجتماعی انتخاب و بحث شود، فهرست زیر عناوین این بحثهای هفتگیست:

http://s29.aks98.com/files/25035922341113699881.jpg
از دوستان گرامی

حوریثا، مهسا، فروغ، mamanli ، آرش، مسیحا، مهتاب و ... خواهش میکنم مجددا تشریف بیارن و نظرات خوبشون رو ارائه بدن

امیدواریم با کمک هم بتونیم قدمی رو به جلو برداریم
یه حرف جالبی که نویسنده در کتاب آورده اینه که اصولا ما عادت نداریم اشتباهاتمون رو قبول کنیم و کمتر میشه اعتراف به اشتباهاتمون داشته باشیم همیشه قصه کی بود کی بود من که اصلا نبودم راه می اندازیم !!!

در حالی که پذیرش یه اشتباه و اعتراف به اون حداقل فایده اش جلوگیری از تکرار اون اشتباهه!

پس بهتره مسئولیت کارهای غلطمون رو بپذیریم نه؟


بچه ها باورتون نمیشه!  برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.

دالیا جون تاپیک خیلی جالبیه. من تاپیک قبلی رو ندیده بودم، کتاب را هم نخوندم. اما حتما میخرم و میخونم.

اما در مورد خلاصه بحث که مطرح کردی:

من به هردو این موارد معتقدم. به نظر من در جامعه ما به شدت مشکل ضعف قانون و در بسیار موارد نبود قانون وجود دارد. از طرفی مشکل بزرگتر این است که به هیچ وجه یاد نگرفته ایم که به همین قانون دست و پا شکسته هم احترام بگذاریم. به هر حال وجود حتی قانون بد و ضعیف بهتر از بی قانونی است.

اما درباره روحیه مسئولیت پذیری در افراد به عقیده من تربیت خانوادگی است که میتواند این امر را در افراد ریشه ای کند و در واقع آن را تبدیل به یک رفتار در فرد کند. متاسفانه در خانواده های جامعه امروز ما این مسئله به شدت کمرنگ شده. فکر میکنم این مسئله در خانواده های جامعه ا یرانی قدیم خیلی مهمتر تلقی میشده. ..

دخترم بیدار شده فعلا باید برم. بحثم نیمه کاره موند ... بعدا ادامه میدهم ...

ببخشید اگر به دلیل نخواندن تاپیک قبلی پستم از موضوعهای مورد بحث شما پرت است ...
2728
دالیا جان
ممنون که دوباره این تاپیک رو ساختیش و خلاصه بحثهای مطرح شده تو تاپیک *خانمهایی که در محل کار آنلاین هستند * و تاپیک قبلی رو هم نوشتی.
http://www.ninisite.com/discussion/thread.asp?threadID=24310

نارگل جان
اتفاقا اصلا هم پرت نبود .لب کلام تا اینجا بود.

مسوولیت زمانی معنا داره که نظم وانظباط باشه. یعنی ما تا ندونیم مسولیتمون دقیقا چیه و اون رو تعریف نکنیم و باری به هر جهت جلو بریم طبیعتا مسولیت پذیر هم نخواهیم بود.
توی همون تاپیک به ابدیت پیوسته هم گفتیم که این نظم و مدیریت شخصی باید درونی بشه. وقتی درونی شد حتی بدون قانون و ترس از مجازات هم افراد وظیفه شناس باقی می مونن اما هر قدر قانونی قوی باشه وقتی مسوولیتپذیری و وظیفه شناسی خود فرد نباشه راه گریز از قانون هم هی کشف واختراع میشه!
من که میدونم اینم حذف میشه ...
اصلا هر کی 2 کلمه حرف حساب میزنه حذف میشه !!!


بچه ها بیاین خودمون یه وبلاگ گروهی راه بندازیم . بی خیال نی نی سایت و این همه محدودیت و منّت !
اگه آدم گذاشت اهلیش کنند , بفهمی نفهمی خودش رو به این دردسر انداخته که کارش به گریه کردن بکشه.
2740
واقعا باعث تاسفه که این همه محدودیت برای حرفهایی که مربوط به رشد روح و فکر و اندیشه انسان میشه وجود داشته باشه اما هیچ محدودیتی برای حرفهای ... (واقعا نمیدونم اسمش را چی بگذارم!) وجود نداشته باشد. نمیدونم تا حالا به این تبلیغاتی که در کنار صفحات سایت میزنند توجه کردین. یکبار بطور اتفاقی یک تبلیغ نظرم را جلب کرد. نوشته بود فروش مهره مار. اول فکر کردم فقط برای جلب توجه نوشته مهره مار و موضوع چیز دیگری است رفتم توی سایتش دیدم واقعا فروش مهره مار و وسایل رمالی و از این اراجیف است داشتم شاخ درمیاوردم. با خودم گفتم واقعا اینقدر این چیزها رواج پیدا کرده و معمولی شده که رسما تبلیغ میشود و برایم عجیبتر این بود که مسئولین سایت هم پذیرفته اند که چنین تبلیغی در سایتشان بزنند!!!
دوستان ممنون از توجه و تشویقتون :)

پس پست قبلیم را ادامه میدم:

من فکر میکنم در جامعه قدیم ایران و در نسلهای گذشته این روحیه مسئولیت پذیری بیشتر به بچه ها آموزش داده میشده و در نتیجه در درونشان نهادینه میشده. همین که مثلا به بچه ها بخشی از کارهای خانه واگذار میشده یا احترام به بزرگتر و پیش کسوت به آنها آموزش داده میشده، پسر در کنار پدر و دختر در کنار مادر کار میکرده اند و بسیاری از رفتارهای دیگر به ایجاد حس مسئولیت پذیری در کودکان و بالطبع آن در افراد جامعه کمک میکرده. هر چند که در بسیاری از موارد این عمل با تبعیض جنسیتی انجام میشده اما نفس عمل به عقیده من به حفظ این روحیه در جامعه بسیار کمک میکرده.

متاسفانه در دو سه دهه اخیر خانواده های ایرانی توجنه بسیار کمی به مسئله کرده اند و به بهانه محبت به فرزندانشان هیچ گونه مسئولیتی به آنها واگذار نکرده اند و همین امر باعث شده که امروز اکثر نوجوانان و جوانان ایران هیچ گونه مسئولیتی حتی در قبال نزدیکترین افراد به خودشان هم احساس نکنند چه برسد نسبت به جامعه و کشورشان. در بسیاری موارد حتی مسئولیت رفتارهایشان را هم نمیپذیرند .

من فکر می کنم که مشکل عدم مسئولیت پذیری ما اینه که هیچ وقت با عمق فاجعه ای که در اثر این بی مسئولیتی ما اتفاق افتاده روبرو نمی شیم....چه در خانواده و چه در اجتماع......مثلا مادری به بچه اش مسئولیت می ده که راس ساعت خاصی شعله ی اجاق گاز رو خاموش کنه و خودش از خونه می ره بیرون دنبال کاری .. بعد بچه فراموش می کنه و غذا می سوزه ....مادر بر می گرده و دود رو میی بینه و کلی نگران سلامتی بچه می شه و زنگ می زنه به پدر که از بیرون پیتزا بگیره!!!!! بچه هم خوش حال !!!! به نظرم اون بچه اون شب نباید شام بخوره تا متوجه بشه که غذای یک خانواده رو به خاطر بی توجهی سوزونده.......یا مثلا بقیه یک غذای دیگه بخورند و اون بچه نون و پنیر بخوره ......بالاخره یک جور متوجه بشه که رفتارش به خانواده ضرر زده
از طرف دیگه پذیرش مسئولیت توسط بچه ها باید دائما تشویق بشه مثلا اگه بچه شعله را خاموش کرده بود باید دو یا سه بار این مسئله که امروز فلانی در درست کردن غذا نقش موثری داشته تکرار بشه... مادر می تونه این مسئله رو بلند برای همه ی اعضای خانواده تعریف کنه و سایر افراد بزرگتر از بچه تشکر کنند ....این تشویق ها حس مسئولیت پذیری رو در بچه زیاد می کنه
به نظرم این اصلا لطف نیست که از سر اشتباهات بچه ها بگذریم .... اونها رو باید متوجه اشتباهشون کرد... و فقط در جایی اغماض کنیم که بچه متوجه بشه که ما داریم چشم پوشی می کنیم...وقتی متوجه باشه این چشم پوشی ما براش یک لذت عمیق داره اما اگه اصلا اشتباهش رو متوجه نشده باشه فکر می کنه که ما چه حقی داریم که توبیخش کنیم؟!!!!
2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2741
2687
پربازدیدترین تاپیک های امروز