خب به شرطی شیربها نیست که آقا داماد خونه داشته باشه هزینه های نامزدی و عروسی رو داشته باشه،من پدرم هم کامل جهیزیه بده بدون شیربها هم من خودم نصف هزینه های عقدو عروسی رو بدم،احساس میکنم من زن گرفتم نه اون
خیلی دلم گرفته خیلیی
منو همسرم تقریبا هم سن ایم،من دو ماه ازش بزرگترم،به جز این مسائل مالی،ما تو مسائل دیگه هم نشکل داریم من اصلا نمیتونم بهش تکیه کنم،اصلا مثل مرد نیس،ویژگی های حمایتگرایانه ی همسر رو نداره،من برعکس خیلی توجه میکنم و سعی میکنم رعایت کنم،من همش محرم درد و دل هاشم ولی من حتی دلم نمیخاد بشینم باهاش درد و دل کنم اصلا جنبه شد نداره،اصلا بلد نیست چجوری با یه خانوم برخورد کنه،فدق العاده احساسیه ولی فقط ابراز احساسات خالی خالی به درد من نمیخوره
این طفلک که چیزی نداشته و شما هم می دونستید دیگه شیربها کرفتن ازش چی بود، خب میذاشتین با همون پول شیربها چارتا وسیله بگیره خودش که احساس بهتری هم داشته باشه، کسی که نداره انقدر مراسم برای چیه واقعا؟ یه عروسی بگیرین کافیه
کاش میتونستم برم مشاور ،به جای اینکه اینجا تاپیک بزنم،میردنم مشکلم اینجا حل نمیشه ولی داشتم دیونه میشدم میخاستم فقط یکی حرفامو گوش بده چون دارم کم میارم ،بعًی وقتا فکر میکنم من واقعا اشتباه کردم که باهاش ازدواح کردم ولی خب آدم پاک و خوبیه،ذاتش خوبه
به نظر خودتون منطقیه؟ اینکه اول ازدواج که چیزی هم ندارین اگر خانواده بتونه کمک کنه وسیله بگیره چه عیبی داره؟ دیگه حداقل اون وام که تنها پس انداز اون دوتا جوونه رو نباید ازشون بگیره،
اینجا در واقع انگار پدر شما هم کمکی نکردن فقط منت گذاشتن که جهیزبه خریدیم
[QUOTE=338595070]به نظر خودتون منطقیه؟ اینکه اول ازدواج که چیزی هم ندارین اگر خانواده بتونه کمک کنه وسیله بگیره چه عی ...[/QUOTE
از اول خودشون قبول کردن، بعد از عقد که حرف از پرداخت شیربها شد گفت ندارم و وام بگیریم،پدر من خیلی بیشتر از شیربها برا جهیزیه هزینه کرده،ما حتی تو شیربها هم خیلی کمتر از عرف منطقه مون قبول کردیم
چقدر شیربها گرفتین؟
