قشنگ بود..
منو دنبال خودش تااخرین کلمه کشوند..
ولی..محتوا نداشت عزیزم..
انگار ک صرفا یک خاطره ی زیبا تعریف کرده باشی..خاطره ای از تنگ دستی دانش اموز و شیطنت های بچگی و این وسط روز معلم هم بوده..
قلم شیوایی داری..و مخاطب رو جذب میکنه..
اما اگر درکنار این شیوایی و جذابیت،،
محتوا.. نتیجه گیری..و هدفِ خودت از نوشتن ک چ چیزی رو میخوای از طریق قلمت ب سَمعِ جامعه برسونی رو در لابلای جملات و بالاپایین های داستان بگنجونی..داستان هدفمند و تاپ میشه..و درواقع اون موقع اسمش داستان میشه!
این نوع نگارش ب خاطره نویسی نزدیکه..تا داستان نویسی..
ولی زیبامینویسی عزیزم❤👌