سلام دوستای خوبم. حالتون خوبه؟ اصلا منو می شناسید؟
من بعد از چند وقت اومدم. از خدا پنهون نیست از شما چه پنهون که قطع دسترسی بودم. گله گذاریم مربوط به اونه. ولی حالا بعدا می گم.
اول بریم سراغ دعوت.
من یه تاپیک مشاوره ی رایگان دارم. بیشتر از 20 صفحه با کاربرها گفت و گو کردیم. در حدی که فضای عمومی اجازه می داده راهنمایی اولیه کردم. می تونید برید بخونید. شاید بعضی سوال و جواب ها به درتون بخوره.
اگر هم خواستید می تونید توی همون تاپیک مساله تون رو بنویسید. من سر فرصت میام و می خونم و جواب می دم.
توی لیست تاپیک هام یه تاپیکی هست دو بهمن ایجاد کردم. توی لیست تاپیک هام ببینید. از همه بیشتر پست داره. منظورم اونجاست. فقط اونجا بنویسید. اگر دوست داشتید کمکتون کنم لطفا مساله تون رو با ذکر اطلاعات لازم کامل توی یک یا چند پست توضیح بدید. خواهش می کنم سوالات کلی و کوتاه ننویسید. جواب اینجور سوالا جز یه حرف کلی که به دردتون نمی خوره نخواهد بود. مثلا اگر مسایل خانوادگی هست سن ها و شرایط رو توضیح بدید. اگر انتخاب های مربوط به شغل و تحصیل هست سابقه کاری و تحصیلی رو کامل توضیح بدید. فقط اگر این توضیحات باشه جوابم به دردتون می خوره.
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!😥 من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه 
همچنان اجازه نمی ده لینک بگذارم و گرنه لینک می گذاشتم.
هر وقت فرصت باشه و اونا رو جواب بدم دوباره تاپیک دعوت می زنم. حالا بریم سر گله گذاری.
کسی هست یا دارم با خودم حرف می زنم؟
هاها! هیچ کس نیست. پس بی خیال.
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ی ماست
آنچه البته به جایی نرسد فریاد است
عزیزم در چه رابطه مشاوره میدین؟
آهان
پس چه خوب شد پیدا کردمتون .
ببخشید من حدودا یسالی میشه که خیلی شکاک شدم نسبت به همسرم همش محدودش میکنم کنترلش میکنم خودشم میگه با کارات داری خستم می‌کنی
دائم چکش میکنم،بخاطر من گوشی دست نمیگیره ک حساس نشم جایی بره اجازه میگیره می‌دونم خیلی اذیته نمی‌دونم چیکار کنم درست شم البته ریشه شکاک بودنم برمیگرده به اینکه یکسال پیش حدود سه روز چت با خانمی داشته ک حالا بماند ولی من از چشمام بهش اون موقع بیشتر اعتماد داشتم الآنم می‌دونم دیگ اینکارو دوباره‌نمیکنه چون واقعا پشیمونه اما من نمیتونم بهش اعتماد کنم چیکار کنم شکاکیو بدبینی خیلی اذیتم می‌کنه البته همش از روی دوسداشتنه دلم نمیاد به کسی نگا کنه حتی بیرون رفتنشم محدود کردم چیکار کنم درست شم
دوم اینکه ممنون میشم تو این مورد هم کمکم کنین
شوهرم اوایل ازدواج کلا همه توجهش به من بود خیلی عاشقم بود اما الان حس میکنم کمی سرد شده و عشق جاشو داده به دوس داشتن عادی،تازگیا از خونوداش دورشدیم خیلی بهشون اهمیت میده مخصوصا به پدرش خیلی بهشون میرسه از همه لحاظ من نمیتونم با این کنار بیام ک من دیگ براش مهم نیستم ولی برای اونا از جون مایه میزاره،یجورایی خیلی وابستگی به خونوادش هنوز استقلال رو یادگرفته و میگه من وقت دیگ میرم ک با خونوادم زندگی کنیم،واقعا برای من سخته ک به خواسته هام احترام نمی زاره چطور میتونم این مشکلو حل کنم؟
عزیزم همون طور که گفتم لطفا سوالاتت در تاپیکی که در تاریخ دو بهمن ایجاد کردم بنویس. بعد سن خودت و همسرت.. چند تا بچه هستید؟ تحصیلات؟ سابقه رابطه با جنس مخالف؟ سابقه ی وسواس؟ سابقه ی کمال گرایی؟ این جور چیزها داری؟ از نظر تحصیلی چه طور بودی؟ ارتباط با پدر و مادر و خواهر برادرها چه طور بوده؟
سوال مشخصت از من چیه؟ همه اینا رو به توضیحاتت اضافه کن. توی اون تاپیک که گفتم بنویس. سر یکی دو روز جواب می دم.
عزیزم درخواست دادم بهتون میشه در مورد فرزند منم مشاوره بهم بدید خواهش میکنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
5 ثانیه پیش
6 ثانیه پیش
6 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
