اینجوریم ک وقتی با خودم تنها میشم خلوت میکنم همه ی چیزایی ک اونروز دیروزش پریروز خلاصه هروقتی هرچی گفدم یادم میاد با خودم میگم چرا اینو گفدم؟ابروم رف چرا اینکارو کردم؟حالا بد دیده میشم انقددد ب خودم میگم ک اخرش ب این نتیجه میرسم ک ادم بی عرضه و بدرد نخوریم سعی میکنم این چیزارو ب خودم نگم ولی بعدش خیلییی ذهنم درگیره بهش فک نمیکنم ولی انگار مغزم پره همش توش صدا میپیچه همزمان همه چیزایی ک گفدم همه کارایی ک کردم هی بهم یاد اور میشه خودخوری میکنم اخرش گوشه گیر میشم سمت کسی نمیرم اینجور مواقعم ک نارتم باید بگیرم بخابم گاهی اوقات حتی انق ذهنم درگیره ک خابمم نمیره هی حرص میخورم ی حس بدی تو وجودمه ک نمیتونم توصیفش کنم انقدری ک بهم فشار میاد گریم میگیره اون لحظه یکم خوب میشم ولی باز ک یاد اور میشه.... نمیدونم واقن چمه راهکاری دارین؟اصن چرا اینجوری میشم؟قبلن من این نبودم):
وسواس فکری
برای من ۳ شب به بعد شروع میشه🥴
بله .من به این نتیجه رسیدم هرچی آدم کمتر ببینم یا حرف بزنم تو جمع آرامش دارم .ولی اصلا آدم تو داری نیستم.
ولی خب شخصیتم جوری نیس ک ب راحتی سازش پیدا کنمو حرف نزنم گاهی اوقاتم این راهو امتحان کردم ولی یسری حرفارو دیگ باید زد بعدا سرهمونام حرص میخورم حتی اگ جمع دوستانه باشه واقن موندم دیگ اعتمادبنفسم ندارم😕
دخترمن توام یاتومنی؟؟؟
عزیزم دوتا دلیل داره استرس و سختی زندگی استراحت نداشتن تغذیه خوب و مقوی نداشتن اینا کلا ریشه افکار منفی.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
