با خودم میگفتم وقتی قبول بشم همه چی عالی میشه، دیگه نگرانی ای نیست، دیگه زندگیم پر از شادی میشه، کسل کننده و تکراری نیست، برنامه های مختلف داشتم جدا از درس و دانشگاه
کلا ی زندگی ایده آل داشتم تو ذهنم برا بعدش
جوری ک بعد کنکورم قرص های افسردگیمم سرخود قطع کردم
ولی الان...
همه چی عادی و کسل کننده
استرس بالا
ب اون برنامه ریزی هام نمیرسم، هم بخاطر وقت کم، هم بخاطر حال روحیم
جوری ک بازم دارم قرص میخورم و منو تبدیل کردن ب ی ادم بیخیال جدیدا
بهتر شده شرایط قطعا ولی اون چیزی ک تو تصورم بود ن...
حتی گاهی یادم میره موقعیت الانم ی زمانی آرزوم بود
انگار ذوقم ته کشیده و مُرده
هوووفف🤦🏻♀️🙁
