خیلی ناراحتم. شوهرم که تا ساعت ۸شب داشت میگفت میخندید یهو برج زهر مار اومد خونه
همه چی گل و بلبل بود تا اینکه من بهش گفتم برگشتنی از سر کار بره ژامبون و کاهو و نون باگت اینا بخره هوس ساندویچ کرده بودم که ای کاش نمیکردم .. نرمال اصصصصصلا آوم خسیسی نیستا اصصصصصلا ادمی نیست که بگم فلان چیزو میخوام و برام نخره ولی نمیدونم امشب چش بود همین گفتم بره اینارو بخره از چنتا مغازه ی مختلف و بعدش بیاد خونه انگار حالش گرفته شد. از در اومد تو با لبخند بهش سلام کردم مثل برج زهرمار جواب سلاممو داد نه بوسم کرد نه بغلم کرد هیچی .. منم حقیقتا دلم شکست خیلی پشیمون شدم که چرا گفتم دلم ساندویچ میخواد و میخوام درست کنم .. دیگه هیچی همین برخوردش کافی بود تا من بهم بر بخوره و قیافه بگیرم براش .. بعدش هی اومد که مثلا حرف بزنه محلش ندادم برام شیرموز درست کرد نخوردم واسه فردا نهارشم غذا میخواستم درست کنم درست نکردم خیلی اعصابم خورده از یه طرفم خسته و معصوم جلوم خوابیده جلو گریمو نمیتونم حالا بگیرم .. ینی من مقصر بودم ؟ غذا چی ؟ براش نزارم ؟ باردار نبودم تا یه هفته سر همین حرکتش باهاش قهر میکردما ولی الان واقعا خیلی وابسته شدم انگاری همش دلم براش میسوزه حتی با اینکه بهم بدی کرده
