محل زندگی رو عوض میکردن ۱۷ سال به اجبار خونه پدربزرگ بودیم در صورتی که می تونستیم خونه مستقل خودمون باشیم و شادتر و مستقل تر زندگی کنیم
کمتر تشویقم میکردن به دفاع از خودم
چرا یبار جلو دهن من پرزبونو نگرفتن که هرکی اومد دلش خواست رامم کنه
کاش از چهرمم کمتر عیب میگرقتن و سر هر دعوای خیلی خیلی خیلی کوچیکی کل صورتمو تخریب نمیکردن
کاش بیشتر مراقبم بودن
کاش به همه اعتماد نمیکردن
کاش منو انقد قوی نمیدیدن ک هیچ وقت پشتم نباشن
کاش انقد حرف مردم براشون مهم نبود
کاش بدنیام نمیاوردن کاش
اگر انقدر باهام قهر نمیگرفتن و سر هر چیزی باهام سرسنگین نمیشدن منم انقدر از قهر و تنهایی نمیترسیدم که منت بکشم ادمها تنهام نزارن
اگه باهام دوست بودن و نگاهشون از بالا به پایین نبود
اگه الکی سر چیزای بیخود واکنش های غیر معقول نشون نمیدادن
اگه مامانم باهامون درد دل نمیکرد و پدرمون از چشممون نمی افتاد
اگ لوس بارم نمیووردن بهتر بود برام
اگ همیشه مواضبم نبودن بهتر بود
چون میتونستم مستقل باشم همیشه انق حواسشون بهم بود نزاشتن رو پای خودم وایسم اگ خجالت نمیکشیدن میگفتن تو راه نرو ما راه میبریمت:/
اگ همش نمیگفتن تو دختری و نباید با پسرا تو فامیل بازی کنی انق معذب نبودم الان
همه دل پری دارنها
باعث نمیشدن انقد نسبت ب خودم بی توجه باشم و بهم میگفتن منم ارزشمندم و دخترام ارزشمندن
دعوا
تمام کم کاری ها از خودم بوده صفر تا صد خودشون رو برای من گذاشتن همه مشکلات از سر خودم بوده نه اونها بیش از حد رسیدگی کردن
بابام ک خیلی ساله فوت کرده
اما اگ مادرم و داداشم خودخواه و تعصبی نبودن
اگ درکم میکردن
اگ حق انتخاب بهم میدادن
اگ محدودم نمیکردن
اگ ب جرم دختر بودن ساکتم نمیکردن و مجبورم نمیکردن همیشه مطیعشون باشم
اگ مامانم برای خودشیرینی برای پسرش دروغ نمی‌گفت و ب من تهمت دروغ گفتن نمیزد
اگ داداشم بهم توهین نمیکرد
اگ برای من حق و حقوق طبیعی انسان بودن قائل میشدن خیلی زندگی بهتر و آدم شادتری میبودم
اگر پیر نبودن
اگر به همدیگه احترام می ذاشتن
اگر حاصل ازدواج دومشون نبودم که خواهر و برادرام ازم متنفر باشن
اگر توی در و همسایه آبرو دار بودن
اگر خسیس نبودن و به خاطر ساده ترین نیازهام بدترین حرفهایی که روم نمی شه نمی شنیدم
اگر اینقدددر محدودم نمی کردن به خدا من بچه خیلی مثبتی بودم ولی اینا روانی بودن
اگر 😭😭😭
جالبه جلوی بقیه خیییلی خودشونو خوب نشون می دن بخشیش هم من مقصرم که تودار بودم و آبروشونو نبردم
تاپیکت بغضمو شکست اسی اولین باره یه جا حرف از این چیزا می زنم😭💔
انقدر محدودم نمیکردن و سخت گیری نمیکردن
بهم تهمت نمیزدن انقدر
هااا جا گذاشتم اگ بخاطر دختر بودن و تعصب و محدودیتهاشون مادرم میذاشت رشته مورد علاقه امو میرفتم اگ حمایتم میکرد الان شاید شاغل بودم
پذرمادر فک میکنن با محدودیت بیش از حد دارن به بچشون لطف میکنن ولی من با محدودیتی ک بهم دادن چهار تا ادم ندبدم قبل ازدواج حتی نتونستم با دوستای دخترم ارتباط داشته باشم چهارتا چیز یاد بگیرم خودشون ساده بودن منم به طبع ساده بودم ازدواج کردم رفتم تو به خانواده گرگ ک نتیجه اش شد تو خودم ریختن و افسردگی ک الان گریبانم شده خدا از خانواده شوهذم نگذره با خنده میگپ تو خیلی ساده ای ولی عوضی بازیاشون رو روم پیاده میکنن
