با خانواده شوهرم تو یه خونه زندگی می‌کنیم. جاریم بچش برمی‌داره میاره اینجا چند ساعت چند ساعت. بچش دراومده ب من فوش میده، مامانش هم میخنده. دارم دیوونه میشم. میگه توله سگ؟
جوابشو ندادم گفتم برو خونتون بچه. گفت تو گمشو برو خونتون، اینجا خونه پدر بزرگمه.
شوهرم خونه نبود مأموریت، پیام دادم بیاد تکلیفمو مشخص کنه. گفتم دیگ تحمل ندارم.
هرچند شوهرم عرضه این کارا رو نداره، میگ بچس اشکال نداره.
چیکار کنم. دارم میترکم. حاضرم برم تو کوچه زندگی کنم ولی این خونه ن
بزن تو دهنش چیزی گفتن بگو شما نزدید من زدم
شما کوتاه بیا باهاش صحبت نکن بچه اس زیاد دیدیم اینطوری
وقتی مادرش میخنده خب معلومه بدتر میشه. چند سالشه؟
خونه دارید یا کلا اونجا زندگی میکنید؟
توأم رو داشته باش رک به مادرش بگو عزیزم بچه داشتن فقط زاییدن نیست فک کنم بجای اینکه بشینی بچتو تربیت کنی نشستی تو کوچه سبزی پاک کردی
من بودم میزدم تو دهنش
بچه چند سالشه ؟؟
اگه زیر ۶ سال داره که ولش کن ولی اگه بزرگ تره تو خونه راهش نده
راه شون نده مگه خونه ندارن بیس چهارمی اونجان
اگه خونه پدربزرگش بهش گفتی برو خونتون که نباید می گفتی چون خونه شما نبوده که
وقتی میخوان بیان خونت در باز نکن
بعدا بگو حمام بودی
یا بگو خونه نبودی
کم کم اونا هم عادت میکنن کمتر بیان خونت
عین بچه جاریم این هنوز حرف نمی زنه کافیه یکم حواست پرت شه همه جارو به خاک وخون میکشه هرچی دم دستش باشه یا کثیف میکنه یا خراب جاریمم فقط نگاه دریغ از یک ذره واکنش
