نمی‌دونم چطوری توضیح بدم ولی ایمان دارم که راهی که میری اشتباهه.
شوهر من مادرش تو بیمارستان بود.منو برد گذاشت .یک ماهه کلا سر نزد.حتی خاکسپاری و چهلمش هم نیومد.منم کامل شوکه شدم که برا مادرش اینه و ....
وقتی سرد شدم اشیونم پاشید.
بعداً متوجه شدم این بنده خدا کلا همینه.جایی نمیره وقتی می‌ره تاپ میشه به شرطی که سرپا نباشه.یعنی مدام دنبال یه بالش و یه ظرف خوراکی هستن کل دنیا آتیش بگیره هم تکونی نمیخورن
و عجیب تر اینه که مدام میگه خوش بحالت کاش مثل تو بودم
جداشوازش انگار عاطفه نداره
کلا همین هم که باشه اوکی نیومدنش اوکی
ولی حرفایی که بهم میزد چی؟
اینکه برداشت منو مجبور کرد گفت بریم صحرا چی؟
اینکه بهم گفت تو حقته اینجوری عذاب بکشی یعنی قشنگ گفت خدا عمدا داداشتو اینجوری کرد و حق منه که اینجوری عذاب میکشی
خدا ازش نگذره منکه حز سکوت جیزی ندارم براش هر فحشی دلش میخواد بهم میده هر حرف سرد و شکننده ای دلش میخواد میگه
خدا ازش نگذره حق چی به گردن من داره
هر چقدر سعی کنی شوهرت رو ادب کنی هم انرژیت بیخود هدر می‌ره هم اون ازت دورتر میشه.
به جای اون خودت رو عوض کن.قویتر شو .نه با کینه و نفرت.جبران کننده خداست.خیلی بیشتر از چیزی که فکر میکنی میده.احترام بزار ،حرفت رو بگو ،ولی نه با کنایه.
نگو همه میپرسیدن،بگو چشم برات بودم.
نگو تنهام گذاشتی،بگو آرزو کردم که ببینمتو ....
تمرین و تمرین
الان اعصابت داغونه .یکم به خودت فرصت بده.بجای حرف زدن با شوخرت با خدا حرف بزن.چیزی که انتظار داری رو از خدا بگیر.
چون فاصله سنیش زیاده حس خودبزرگ بینی داره حس میکنم زیادی حس بزرگی و زورگویی داره یجورایی شبیه منی شوهرمنم ازاین اخلاقا داره ولی بذاریچیزی بهت بگم درمقابل اینجور آدما مودب بودن ومنطقی حرف زدن فایده ای نداره ببخشید باید یکم کولی باشی هرچند برخلاف میلت باشه اگه نکنی چنان تورومیکوبه زمینو افسرده ات میکنه ک حس پوچی میکنی.جلوش وایسا وهمیشه گوش به فرمانش نباش.ازپیامایی هم که مظلومیتتو نشون بده پرهیز کن دربرابرش قوی ودریده باش وخیلی ازرفتاراشو درموقع خاص جبران کن تجارب خودمو گفتم.ذات شوهرت مثل ذات شوهرمنه
شوهر منم همینه ۱۳سال باهاش زندکی کردم هرگز درک و همدلی ندیدم ازش
اینا مریضی خودشیفتگی دارند
حالا ک بخاطر پسرم باهاش زندگی میکنم دارم رو استقلال خودم همه جوره کار میکنم چون برا من تکیه گاه نیست و امنیت ندارم کنارش
الان استقلال روحی دارم وابسته نیستم
همچین مردایی روشون نمیشه حساب کرد
من فامیلش دعوت میکردم بهترین پذیرایی ی تشکر نمیکرد
دلمو با خدا اروم میکنم
کلا حس خود بزرگ بینی داره فکر میکنه هیجکس جز خودش مهم نیست و وجود نداره
ولی دقیقا مثل یه بچه میمونه از بچه هم بچه تره
ولی بشدت عصبی و بی منطق و بی ادب هست و اصلا درک و فهم و شعور نداره
اغراق نمیکنم که یکی بگه ازش ناراحتم اینارو میگم واقعا همینجوری هست
ولی من نمیتونم مثل اون بی چاک و دهن باشم من همش میترسم یکی صدامو بشنوه یکی داد و بیدادمون رو بشنوه من خیلی از آبرو میترسم ولی اون بشدت بی آبرو هست فقط بعضی مواقع میترسه پدرش صداشو بشنوه
