خدا به پدر و مادرتون خیر بده که این کار و انجام دادن
کار شما پیش خدا خیلی با ارزشه
این اقا پسری ک شما میگید زندگی ناخوشایندی داشتن و الان در سن نوجوانی بلوغ کلی تغییر و تحول هستن
تو این سن ادم با پدر و مادر واقعی خودشم درگیر میشه
شما رفتار خوب خودتون رو ادامه بدید
مطمئنا ایشون چندسال دیگه پشیمون میشه
میدونم عزیزم این بچه پدر و مادر دار بوده و سر سفره پدر و مادر هم بزرگ شده منظورم ب برادر شما نبود چون اون نوجونه تحت تاثیره دوستاشه و محیط جامعه. ب خیال خودش میخواد مستقل شه تا یه وقت بار اضافه نباشه
شاید حس سربار بودن داره مخصوصا الان تو این سن اوج غرورشونه
ببریدش پیش روانشاسی یا از مشاور کمک بگیرید به نظرم باید از بچگی اینکار میکردین چون از دست دادن پدر و مادر توی بچگی غم‌بزرگیه توی روحیه بچه خیلی بد میزاره
تاحالا به عنوان یک خواهر باهاش حرف زدی که از کارایی که مادر پدرتون برای اون و خودتون کردن تعریف کنی؟
به حالت دعوا منظورم نیست
خود من ی زمانی از پدر و مادرم متنفر میشدم و همش جر و بحث ولی خواهرام باهام حرف میزدن و دونه دونه به یادم میوردن که چقدر پدر و مادر خوبی داریم که باعث میشد پشیمون بشم از حرفایی که زدم و احساسی که اون لحظه نسبت بهشون داشتم
خیلی اوقات ادم فکر نمیکنه یا خود به خود نمیخواد که فکر کنه ولی نمیشه همینشکلی رهاش کرد باید بهش گفت و یاداوری کرد بهش
