برای تمام پدرانی که شایسته صبر ما نبودند و همیشه امیدمان را ناامید کردند.برای آنان که مایه سربلندی شان شدیم و همه جا سرافکنده مان کردند
آنانی که خانه را ماتمکده کردند و از ما و مادرانمان انسانهایی افسرده و سرخورده ساختند .پدرهایی که راهی نگذاشتند برای ما .نه برای صحبت نه نفوذ و نه حتی عشق ... هیچ راهی
میگویید و به لوالدین احسانا،باشد ولی ما سرخوردگان چه؟ مایی که هربار در چنگ مشکلات افتادیم پدرمان آخرین نفری بود که رویش حساب کردیم . چرا ؟ چون نتنها مشکل را حل نمی‌کرد بلکه انبوهی از توهین و تحقیر و سرزنش را به سمتمان روانه میکرد .و حالا دو مشکل داشتیم
چه حسرت ها که بر دلمان نگذاشتی ....
این متن تقدیم به تو .این متن برای تو .برای تو پدر خشمگین و نازنینم
امشب بیشتر از همیشه دلم ازش گرفت .اونایی که همدردن بیاین دردل کنیم
