سلام حضرت صاحب زمان
اینو کسی می نویسه که جز شرمندگی و خجالت در پیشگاه خدا و شما چیز دیگه ای نداره.
من بازم مثل همیشه تو امتحان زندگی مردود شدم و دین و ایمانمو به بهای ناچیز فروختم.
یکسال دوری از شما و فراموش کردن شما و ناامیدی از درگاه خدا و مسایل دیگه باعث شد تا این وضع امروزم بشه.لپتاپم اینترنت نداشت و من صفحاتی که دنبال می کردم فراموش کرده بودم بجاش از موبایل غافل شدم و فراموش کرده بودم که من نباید خودمو درگیر این چیزا کنم.حماقت و ترس از افسردگی منو به اینجا کشوند.من نباید اهنگ گوش می دادم و چیزای بیخود تماشا می کردم.من شما را نداشتم و اصل تقوا را فراموش کرده بودم روح من با لجن درآمیخت و شد محل توقف شیطان.و از این راه ضربه بزرگی به من زد.جز عذرخواهی با این حال روحی نامناسب و بیمار و دست خالی و حسرت و اندوه فراوان چیزی بیشتر ندارم.منو ببخشید و از خدا بخواهید لااقل با ایمان و توبه از این دنیا رهسپار برزخ بشم.
من به شما وفادار نبودم و خوشبینی خودم به شما را از دست داده بودم.من از شیطان و نحوه وسوسه کردنش بی خبر بودم و کاملا فراموش کرده بودم که هنوزم با من سر و کار داره.کاش اون روز تو امامزاده منو متنبه کرده بودید و کمکم می کردید.حیف و صد حیف که خیلی دیر فهمیدم.خوابها همشون واقعی نیستن بعضیاشون شیطانی ان و خطورات ذهنی محل ورود شیطانه.افسوس بر این حال .من دنیامو آخرتمو خراب کردم.من نادان و جاهل بودم.امیدوارم منو ببخشید.شرمنده خدا شما خانوادم و خودم هستم تا قیام قیامت.
حالا که زخم خورده شیطان شدم تازه می فهمم چقدر خطرناک و شیاده.ومن چقدر احمق و ساده لوح