سلام من یه خلاصه ای از شرایطم رو براتون میگم خواهش میکنم با توجه با این شرایط من راهنمایی کنید.خصوصا اونایی که کانادا هستن من الان خودم چهل و یک سالمه و کارمند پیمانی هستم با 15 سال سابقه شوهرم هم با کار زیان آور بود که 20 ساله بازنشست شد یعنی یه حقوق بازنشتگی داریم البته شوهرم یه کار دیگه داره الان و یه آپارتمان داریم با دو تا بچه یه پسر 16 ساله و یه دختر 5 ساله.دو سال پیش به واسطه برادرم که اونجاس کار افامتمون درست شد و دو ماه و نیم رفتیم و برگشتیم الان کار پی /ار داریم که تا 5 سال معتبره ولی برای برگشتن یه سال دیگه فرصت داریم.من تا همین یه ماه پیش اصلا خیال برگشتن نداشتم چون شرایط سخت اونجا رو دیدم ولی الان هی شوهرم میگه به خاطر پسرمون فکر نمیکنی برگردیم بهتره؟ما که خودمون فنا میشیم میدونم ولی واقعا نمیدونیم چکار کنیم زندگیم جهنم شده همش میگم این چه غلطی بود کردم به شک وحشتناک انداختم تو زندگی خودم شما جای من باشین چکار میکنید؟اینم بگم که کار من مرخصی و اینا نمیدن اگه بخوام برم باید کارمو ول کنم خودمم از اونجا خیلی خوشم نیومد نمیدونم چکار کنم. خواهر و برادرمم اونجا هستن ولی اونجا هرکسی زندگی خودشو داره و من نمیتونم آنچنان رو کسی حساب کنم خصوصا اینکه از هم دورن شما جای من باشین صرفا به خاطر بچه میرین؟کارتونو ول میکنین؟ خصوصا اینکه مهاجرت تو سن ما و با بچه بزرگ سخت تره خواهرانه راهنماییم کنین خصوصا کسایی که شریط مشابه داشتن. ممنون اگه نبودم بعدا میام نظراتتونو میخونم
دلم عجیب یک غیر منتظره خوب میخواهد