احساس میکنم دوسش ندارم
همش دعا میکنم نیاد
نمیدونم چرا این فکرای بد عذاب وجدان ولم نمیکنن
ای خدا چرا من اروم نمیشم
تو رو خدا اگه کسی تجربه داره بگه
این بچه سومه و ناخواسته
بخاطر ناخواسته بودن نیست
یه حس گناه نمیزاره زندگیمو بکنم و اروم باشم و از بارداریم لذت ببرم
چرا حس گناه داری؟
من اینجوری برای بچه اولم بودم جوری که داخل اتاق عمل تکنیسین نصیحت میکردم ازدواج نکن از مجردیت لذت ببر
اونم فقط میخندید
آخه چرا ؟
یکی میگفت حرفش جالب بود
میگفت دوتا خودخواسته
دو تا خدا خاسته
ناخواسته منفی نگو
خودمم باردارم اولیم
۳۸سالمه
همین که بغل بگیریش این حس تموم میشه😍
حالا دنیا بیاد عاشقش میشی .اکثرا اینطورن
به این فکر کن ک اون بچه تو گذشته یا هر حسی ک داری نقشی نداشته و ی طفل معصومه ک داره تو وجودت شکل میگیره بی خبر از همه جا
پس بهتره بهش عشق بدی
البته توام حق داری ولی بچه بیشتر
من خیلی دردا تو زندگیم تحمل کردم ولی این که این بچه بخواد بیاد و من همش به اون قضیه گناه فکرکنم عذابم میده
حالا مثلا مادر من که فلان گناهو نکرد زمان بارداری ، خیلی بچه ی خلفی دراومدم؟ .
عزیز ، یه سیب هزار تا چرخ میخوره و هزاران هزار عامل توی زندگیش و شخصیتش تاثیر میزارن ، فکرای بیهوده نکن،این فکرا فقط خودتو اذیت میکنه
خدایا چرا همه دردا میریزه روسرم
خدایا من فولاد نیستم من انسانم و از احساس سرشار
منم بچه اولم یک سال سه ماه بود دومی باردار شدم تا وقتی دنیابیاد حس میکردم اضافه هست ولی وای وقتی دنیا اومد شد دنیام عشقم الان زندگیم بدون اون بی روح وبی معنیه
برای جبران گناهت و حس عذاب وجدانی که داری هر کاری که فکر میکنی درسته و آرومت میکنه انجام بده.
مثلا قرآن بخون نماز بخون.
یا به نیت پاک شدن اون گناه به کسی کمک کن
کار خیری که احساس کنی جبران اون گناه هست انجام بده
با نی نی ات صحبت کن و ازش عذرخواهی کن
ممکنه هم دچار افسردگی بازداری شده باشی که نمیتونی با اون حس گناه کنار بیای. ی مشاوره ای برو
