پسرم3 سالشه بعداز یکسال که از رفتنش به مهد میگذشت به یکباره از مهد زده شده...هرکاری میکنم نمیره،هیچکی رو هم ندارم بزارمش پیشش
تورو خدا هرکی راه حلی داره بده
پرستار بگیر
پرستار
ببین تو مهدشون چی شده
شاید از بچه های جدید کسی اذیتش می کنه
یا شاید مربیشون عوض شده
شاید از بچه های جدید کسی اذیتش می کنه
یا شاید مربیشون عوض شده
خوب عزیزم نرو سر کار بچت واجبتره یا کارت؟
احتمالا مربیش خشونت به خرج میده من به خاطر یه طرحی یک ماه رفتم مهد یکی از مربیا با قربون صدقه بچه رو از مادر ها تحویل میگرفت ولی واقعا با کوچیکترین شیطنتشون اذیتشون میکرد و میترسوندشون
باید برم سرکار
مهدهای دیگه هم بردیمش گفتیم شاید محیط جدید باشه بمونه ولی از صد متری مهد جیغ میکشید ونمیرفت
اگه هم نخوام برم سرکار دیگه هیچکاری نمیتونم بکنم ...قبلا ک تو مهد بود کلاس هم میرفتم و...ولی الان نمیتونم تکون بخورم
خانومایی که میگید نرو کار بشین خونه بچه تو بزرگ کن یعنی یه مادر نباید از خودش هویت مستقلی داشته باشه همه چیزش باید بعنوان یه مادر خلاصه بشه؟ به اندازه کافی مادر بودن سخت هست شماها با این حرفاتون سختترش نکنید یه مادر برای مادر خوبی بودن باید یه ازادی هایی داشته باشه من سه ساله فقط مادرم نه کار نه درس نه هیچ چیز دیگه چون کمک ندارم و مجبورم بمونم خونه و بچه ها رو نگهدارم خودم عصبی بچه هام هم عصبی فقط داد و بیداد گریه و زاری منتظرم چند ماه بگذره بتونم چند ماهی برم پیش پدر و مادرم یه گرشه ای رو برا دو ماه اونا بگیرند شاید یه کوچولو ارامش پیدا کنم خونه موندن مادر مساوی با افسرده شدنشه من افسرده هستم چه دلیلی بالاتر از اینکه یک ماه قبل قصد به اتش کشیدن خودم رو داشتم یا هر لحظه به فکر مردن هستم و خسته و دلزده از زندگی کردنم هیچ تنوعی تو زندگیم نیست فقط شیر بدم پوشک عوض کنم لباس عوض کنم غذا بپزم حموم بدم بخوابونم هر کی هم میبینه بگه مادر یعنی همین به به خیلی هم اه اه فقط بخاطر اینکه درگیر بچه ها هستم اگه میدونستم اینطوره هیچوقت بچه دار نمیشدم هیچوقت ازدواج نمیکردم که مجبور به اوردن بجه نباشم تازه زندگیها همه مثل هم نیست یکی ممکنه به کارش نیاز داشته باشه یکی ممکنه مثل شما از جماعت مرفه جامعه نباشه و مجبوره بجای تو خونه نشستن صبح کله سحر راهی کار بیرون بشه پس برا همه این نسخه رو نپیچید
منم از بچه داری خسته رفتم سر کار هو خودمو زجر دادم هم بچمو الانم پشیمونم میگم کاش این وقتی که تو کارم میذارم بذارم برا بچم و هی غر نزنم که وای بچه چقدر دیوونم کرد باید یاد بگیریم از بچه داری لذت ببریم نم یتونی پرستار بگیری من پرستار گرفتم خیلی بهتر از مهده بیشتر هزینه میکنم اما بچم امنیتش بیشتره و ا زتو خونه تکون نمیخوره
خدای مهربون ممنونم که زیباترین گل بهشتی رو به من هدیه کردی و من مادر شدم
ولی آخرش رسیذم به این حرف که بچه داری شیرین و درست بهتر از هر کار بیرونیه برا زن اونقدر سر کار خسته میشم میام خونه باز حوصله بچمو ندارم باید از خودم کم بذارم تا به زندگیم برسم نصفه حقوق هم میدم پای پرستار شبا به خودم میگم زندگی ارزش اینهمه خستگی رو نداره یه کماز خواسته هام چشم پوشی کنم بشینم توخونه آرامشش بیشتر هم برا خودم هم بچم بچه ها چه گناهی دارن که برن زیر دست هر کسی....
خدای مهربون ممنونم که زیباترین گل بهشتی رو به من هدیه کردی و من مادر شدم
یه مهد جلوی محل کارم هست صبحا ساعت 8 صدای گریه بچه های کوچیک کیان یه مامان مامانی میکنن دل آدم ضعف میره مامانه هم نیست که ببینه چه به سر بچش میاد
خدای مهربون ممنونم که زیباترین گل بهشتی رو به من هدیه کردی و من مادر شدم
واتو واتو جان من اولش بگم که وضع مالی مون خیلی افتضاحه که بعدا نگی از قشر مرفه جامعه ام ... توی فامیلمون از ما کم پول تر نیست هفت سال و نیم توی یکی از دانشگاههای دولتی تهران کار کردم ... کارم خوب بود اما تصمیم داشتم با به دنیا اومدن بچم کارم رو رها کنم ... میگین چرا؟ برای اینکه به بچم برسم ... برای اینکه بچه به محبت مادر بیشتر از پول نیاز داره برای اینکه خودم هم مادرم شاغل بودن و می فهمم مادر بره سر کار یعنی چی ... درک می کردم بچه هایی رو که از شش ماهگی میرن مهد خلاصه اینکه بچم سال ۹۰ به دنیا اومد و من به خاطر اینکه زیر دست خودم بزرگ بشه کارم رو رها کردم ... الان راضیم . خوشحالم و خدا رو شکر می کنم که کمکم کرد خودخواه نباشم و فکر نکنم که زن با سر کار رفتن هویت پیدا می کنه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
