بچه ها توروخدا بیاین

من جات بودم میگفتم بیشتر آشنا شیم یکم میرفتم میومدیم که متوجه شم واقعا اخلاقش می ارزه و میتونم با چهره اش کنار بیام یا نه چونکه خیلیا فقط یک نقاب خوشگل به اخلاقشون زدن بعد ازدواج نبینی طرف همون اخلاقم نداشته خدای نخواسته 

یکم برو بیا شانسی ازدواج نکن 

اینکه چهره اش به دلت نشسته رو جزو پوینت های منفی بذار نه جوری که باعث شه کلا دیگه روش خط بکشی ها نه ولی جزو نکات منفی بذار مثبتاش هم بنویس هردو رو بنویس و هی با خودت کنار بیا ببرش رستوران ببین چقدر واست خرج میکنه یا هدیه اینا ببین چی میخره از اینجا میفهمی طرف چقدر پکلداره مگه نه خیلیا رو داریم که پولدارن ولی پولدار نیستن!!

قیافه بعده یه مدت عادی میشه تو میمونی و اخلاق طرف

اخلاق مهمتر از قیافه اس

زیر نظر خانواده باشه خب

سعی کن بشکنی عقاید قدیمی رو

به نظرت میشه واسه ازدواج که یه تصمیم به این بزرگی هست و برابر سراسر عمرته یک شبه تصمیم گرفت؟ 

سعی کن با مامانت صحبت کنی و ازش اجازه بگیر که شماره پسره رو بگیری بگو خیلی دودلم نمیخوام شانسی ازدواج کنم این زمانه ای نیست که ادم بتونه شانسی ازدواج کنه نمیخوام بعد ازدواج مشکلاتشو بفهمم 

قشنگ اولش کلی صحبت کن اخر بگو میخوام شمارشو بگیرم اینا بعدشم هی بگو مگه چی میشه همسر آیندمه دیگه ۸۰ درصد فقط میخوام ازش چندتا سوال بپرسم و اینجور چیزا کاری کن مامانت هم بیاد توی تیم تو

شمارشو از خودش بگیر باهاش چت کن سوالای روانشناسی بپرس از این سوال مسخره ها که چه رنگی دوست داری نه ها سرچ کن سوالاتی که ذات ادم هارا لو میدهد اینجور سوالا بپرس یا مثلا نظرش رو راجب مسائل بدون بپرس وقتی عصبی شی چیکار میکنی دوست داری من چه نوع رفتاری توی عصبانیتت نشون بدم یا موقعیت های مختلف رو بهش بگو یه هفته ای چت کن سعی کن با برخی از افکارش مخالفت کنی ببین وقتی مخالفشی چجوری رفتار میکنه پرخاش میکنه یا آدمه 

خلاصه بعد از یه هفته اینا به مامانت بگو تقریبا یه شناختی ازش پیدا کردم اما میخوام ببینم برام خرج میکنه یا نه بذار زیر نظر خودتون بریم همین کافه سر کوچه راضیشون کن حتی اگه گفت برادر کوچکتری خواهری کسی ام بیاد بگو اوکیه یا اصلا با خانواده هاتون برید اگه خیلی بد میدونید

من روی تجربه خودم بهت میگم . توی سن کم با کسی که علاقه خاصی بهش نداشتم فقط میگفتن خوبه ازدواج کردم . حتی قیافه خوبی داشت و منو خیلی دوست داشت .ولی بعد از شش سال ازش جدا شدم چون هیچوقت نتونستم عاشقش باشم و خودم رو توجیه کنم که یک عمر بدون عشق و علاقه با یکنفر زندگی کنم اونموقع یه دختر پنج ساله داشتم که جداش شدم و الان دخترم ۱۲ سالشه و ۳ سال پیش هم با کسی که عاشقش شدم بعد از دو سال رابطه ازدواج کردم و الانم باردارم . زندگیم الان خیلی قشنگه و خوشحالم که دوباره ساختمش ولی فقط دلم برای دخترم میسوزه و گاهی میگم شاید بخاطر اون باید تحمل میکردم تا کنار پدر خودش بزرگ میشد . اینا رو گفتم که خوب فکراتو بکنی من اگه به عقب برمیگشتم جایی که الان تو هستی . اصلا به ازدواج با همچین آدمی فکر هم نمیکردم