بله می فهمم. باید با خوداگاهی مراقب افکارتون باشید، تا سریع متوجه بشین سراغ این افکار رفتید، همین توجه باعث متوقف شدن این افکار میشه. سعی کنید هدف های جدیدی در نظر بگیرید و خودتون را مشغول کنید. ولی از این افکار هم نترسید، طبیعی هستند، فقط اگاه باشید که چه موقع سراغشون میرید.
طبیعی عزیزم
دو تا غم همیشه با ماست
حسرت گذشته
و غصه آینده
این افکار که به ذهنت اومد باهاش نجنگ ،احساسات و افکار ناخودآگاه ،نظاره کرش باش و بدون که موقتند
خودت رو سرگرم کار سخت کن
فعالیت سخت ذهنی یا جسنی
راستش مثل اول که نمیشیم قطعا چون این زخم هایی که برامون ایجاد شده یا خیلی دیر خوب میشه یا اصلا خوب نمیشه
ولی باید بفهمیم رنجی که میکشیم بی ارزش نیست و حتما دلیلی داره
ولی تو این دوره چیزی که سخته اینه که ای کاش این مدت از عمر ما جور دیگه ای میگذشت جوونیمون نباید اینقدر غمگین می‌بود.راستش وقتی غمگینم حس میکنم همه خوشحالن و فقط منم که دارم عمرمو اینجوری تباه میکنم
