در این بین، وقتی تصویری که از بدن خود داریم را با تصویر بدنی که آرزوی داشتن آن را داریم، مقایسه می‌کنیم، حال و اوضاع متفاوتی ممکن است داشته باشیم. برخی، مشکلی با این موضوع ندارند و فاصله زیادی در این بین نمی‌بینند. آن‌ها راضی‌تر و خوشحال‌ترند و نیازی به پنهان کردن خود نمی‌بینند. در سوی دیگر، افرادی قرار دارند که به حدی بین تصویر بدن خود با آن‌چه می‌خواهند، فاصله می‌بینند که دچار اختلالاتی می‌شوند که به آن‌ها آسیب‌های جدی خواهد زد.
پراشتهایی روانی به خاطر اختلال تصویر بدن!
افراد مبتلا به این اختلال، نسبت به بقیه انواع آن، بیشترند. آن‌ها به طور مکرر در خوردن زیاده‌روی می‌کنند، حجم زیادی از مواد غذایی را در 20 تا 30 دقیقه می‌بلعند و بعد، همه آن‌چه خورده را به اجبار برمی‌گردانند. به علاوه ممکن است فرد از ملین‌ها، مسهل‌ها، ورزش شدید و انواع روش‌ها برای جبران حمله‌های پرخوری خود استفاده کند. آن‌ها از بدن خود بیزارند و احساس گناه، بیزاری و رفتار خود ویرانگری که در پیش می‌گیرند، کیفیت زندگی آن‌ها را پایین می‌آورد.
بی‌اشتهایی روانی باز هم به دلیل وجود اختلال تصویر بدن!
این اختلال بالقوه کشنده است و در آن، فرد با هدف لاغری، دست از غذا خوردن می‌کشد. بیشتر، زنان جوان به این اختلال مبتلا می‌شوند و حتی وقتی به شدت لاغر شده‌اند و از بیماری‌های جسمانی رنج می‌برند، خود را چاق می بینند. ظاهرا کنترل وزن تنها راه آن‌ها برای اعمال کنترل بر زندگی‌شان است.پرخوری افراطی و رسیدن به اضافه وزن خیلی بالا
این افراد، به طور وسواسی و خارج از کنترل دست به خوردن می‌زنند. البته آن‌ها غذایی که خورده‌اند را برنمی‌گردانند و اغلب با اضافه وزن دست و پنجه نرم می‌کنند. 5 تا 8 درصد از زنان و مردان چاق به این اختلال مبتلا هستند. آن‌ها با بدن خود مشکل دارند و از این که نمی‌توانند دست از خوردن بردارند، احساس بدی دارند.اختلال بدشکلی بدنی و دلمشغولی دائمی با ظاهر خود!
افراد مبتلا به این اختلال، دلمشغولی وسواس‌گونه با ظاهر خود دارند. آن‌ها در مورد ظاهر خود دید تحریف‌شده و نابهنجار دارند و خود را دارای بدنی بسیار بد و زشت می‌بینند، در حالی که دیگران آن‌ها را عادی می‌بینند. افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدنی، دست به انواع تلاش‌ها برای تغییر ظاهر خود می‌زنند و ممکن است از موقعیت‌های اجتماعی پرهیز کنند. آن‌ها معمولا به سراغ جراحان زیبایی می‌روند و اصرار آن‌ها برای جراحی‌های بیشتر گاه پایانی ندارد، چون هیچ‌وقت به تصویری که می‌خواهند نمی‌رسند و همیشه، خود را زشت می‌بینند.افسردگی مفرط ، علت یا معلول اختلال بدشکلی بدنی؟!
این که افسردگی ممکن است از تصور بسیار منفی و بیزارگونه از خود به وجود آمده باشد یا این که خود افسردگی در حالت شدید، باعث نفرت فرد از بدن و ظاهر خود شده، در موارد مختلف متفاوت است. به هر حال، اختلال افسردگی شدید، با بیزاری، احساس گناه، نفرت از خود و مانند آن همراه است. این افراد خود و البته بدن خود را دوست ندارند و ممکن است دست به خودکشی بزنند.بازار رژیم‌های لاغری و رژیم‌های چاقی حسابی داغ است!
گفته می‌شود که در هر لحظه از زمان نیمی از زنان دنیا و یک‌چهارم مردان در حال رژیم گرفتن هستند. برخی دوست دارند لاغرتر بشوند و برخی می‌خواهند کمی وزن اضافه کنند. البته رعایت رژیم غذایی مناسب و سالم همیشه توصیه می‌شود، اما افرادی هستند که در چرخه‌های معیوبی می‌افتند و تمام زندگی‌شان تحت تاثیر قرار می‌گیرد. بسیاری از افراد چاق با کم کردن چندین کیلوگرم وزن قدری احساس بهتری پیدا می‌کنند، اما با اضافه شدن تنها یک یا دو کیلوگرم دوباره تصویر بدنی ناخوشایندی از خود در ذهن دارند و از خود ناراضی هستند. بنابراین در چرخه‌هایی پر از احساس فشار، ناخشنودی و گناه اسیر می‌شوند.و اما جراحی‌های زیبایی
این روزها که راه‌های جدیدی برای تغییر ظاهر بدنی به میدان آمده است بسیاری از افراد دست به گریبان پزشکان و جراحی‌های متنوع می‌شوند تا بتوانند خود را در آینه زیباتر ببینند. البته برخی به طور مادرزادی یا بر اثر تصادف مشکلاتی در ظاهر خود دارند که نیاز به اصلاح دارد. همچنین برخی افراد ویژگی ناخوشایندی در ظاهر خود دارند که خیلی جلب توجه می‌کند و همه متوجه آن می‌شوند. این موضوع آن‌ها را آزار می‌دهد و خب با برطرف کردن آن از طریق عمل جراحی می‌توانند تعاملات اجتماعی راحت‌تری داشته باشند و از حضور در اجتماع منصرف نشوند. در مورد این افراد، جراحی زیبایی در حقیقت نوعی درمان و لازم است.در عین حال بسیاری از افرادی که پیگیر جراحی‌های زیبایی هستند، مشکل واقعی در ظاهر خود ندارند. به نظر دیگران آن‌ها معمولی هستند و ظاهری مناسب دارند. کسی ویژگی منفی بارزی در ظاهر آن‌ها نمی‌بیند و اتفاقا بسیاری به آن‌ها اصرار می‌کنند که فکر جراحی را از سر بیرون کنند چرا که مشکلی در ظاهر خود ندارند. این افراد در واقع با ظاهر واقعی خود کاری ندارند. آن‌ها می‌کوشند برای تصویر بدنی ناهنجاری که از خود در ذهن دارند راه چاره‌ای پیدا کنند.
مشکل شدید و واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد از نتیجه عمل جراحی هم راضی نمی‌شود و دائم از این جراحی به سراغ جراحی بعدی می‌رود تا شاید به تصویر رویایی خود دست یابد. غافل از این که فیلتری که وی از پشت آن به تصویر خودش در آینه نگاه می‌کند باید اصلاح شود. این فیلتر یعنی تصویر بدنی نامناسب، احتمالا با هیچ جراحی درست نخواهد شد و نیاز به تغییرات در باورها و نگرش افراد دارد.
