آیدا پوریا نسب از بارداری و حس مادریش می‌گوید

آیدا پوریا نسب و همسرش آزاد مشغول ایران‌گردی بودند که به این نتیجه رسیدند نباید صرفاً رهگذر باشند و به‌سادگی از کنار مشکلات و محرومیت‌هایی که می‌بینند، بگذرند. این زوج جوان تصمیم گرفتند با حداکثر تلاش به مردم مناطق محروم به‌وسیله کمک‌های انسان دوستانه و کارآفرینی یاری برسانند. آن‌ها ابتدا کارشان را با حمایت‌های خانواده و اطرافیان شروع کردند و حالا علاوه بر اینکه در اینستاگرام اینفلوئنسر هستند و اطلاع‌رسانی می‌کنند، هولدینگی به نام «آیزاد» دارند که به‌وسیله آن برای مردم مناطق محروم در استان‌های مختلف اشتغال‌زایی می‌کنند. در ادامه گفتگوی اختصاصی نی نی سایت را با آیدا پوریا نسب می‌خوانید که این روزها باردار است و چشم‌انتظار فرزندش.

بی‌تفاوت نبودند

آیدا و همسرش یک زوج جوان در حال ایران‌گردی هستند؛ اما هدفشان صرفاً تفریح کردن نیست، آن‌ها طاقت دیدن مشکلات مردم را ندارند. آیدا پوریا نسب در جواب این سؤال که چطور شد در این ایران‌گردی‌ها به فکر کمک‌رسانی به مردم مناطق محروم افتاد، می‌گوید: «من و آزاد از وقتی آشنا شدیم مرتب به سفرهای داخلی می‌رفتیم. ضمن اینکه خانواده‌های هر دوی ما اهل سفر بودند و بستری برایمان فراهم بود تا از کودکی به سفر و کسب تجارب تازه علاقه‌مند باشیم. پیش از ازدواج به سفرهای خارجی رفته بودم؛ اما پس از ازدواج تصمیم گرفتیم ایران را بهتر بشناسیم و به مناطق بکر و کمتر شناخته‌شده سفر کنیم. به همین دلیل مناطقی را انتخاب می‌کردیم که مردم کمتر به آن مناطق سفر می‌کنند. در جاده‌ها هر وقت تابلویی از شهر یا روستایی می‌دیدیم به سمت آن می‌رفتیم، توقف می‌کردیم و با مردم‌ صحبت می‌کردیم. به 25 استان سفر کردیم و اکثر شهرها و روستاهای این استان‌ها را دیدیم. به بیش از هزار روستا در یک سال اخیر سفر کرده‌ایم. وقتی از این روستاها دیدن می‌کردیم علاوه بر زیبایی‌هایشان با محرومیت مردم آن دیار هم آشنا می‌شدیم و پای درد دل اهالی می‌نشستیم. بعد از مدتی تصمیم گرفتیم فقط ثبت‌کننده تصاویر، بیننده و یک رهگذر نباشیم و اگر کاری از دستمان برمی‌آید، انجام دهیم. به‌این‌ترتیب سفرهایمان را از شمال ایران آغاز کردیم و به شرق، جنوب و مرزهای ایران رسیدیم.» آیدا و آزاد با سفر به این مناطق متوجه می‌شوند محرومیت‌های زیادی در نیمه جنوبی کشور و همین‌طور در مناطق مرزی وجود دارد. «به همین علت تصمیم گرفتیم بیشتر تمرکزمان را روی این مناطق بگذاریم و کمک‌رسانی را شروع کنیم. ابتدا از خودمان و دوستانمان شروع کردیم و از اطرافیان برای اهالی روستاها آذوقه و لباس می‌گرفتیم و بین آن‌ها توزیع می‌کردیم. وقتی اخبار و عکس‌های فعالیت‌هایمان را در اینستاگرام به اشتراک گذاشتیم، مردم استقبال و ابراز تمایل کردند لوازم یا پوشاک نوی‌شان را به دست مردم مناطق محروم برسانند و ما خوشبختانه واسطه این کار زیبا شدیم.»

شناسایی افراد نیازمند

«ما سعی می‌کنیم در سفرهایمان به روستاها سراغ معتمد روستاها و یا کدخدا برویم و از او درباره افراد بی‌بضاعت و نیازمند سؤال کنیم. از طریق این عزیزان متوجه می‌شویم چه کسی بچه یتیم، تنگنای مالی، بیمار زمین‌گیر و... دارد و به‌این‌ترتیب افراد نیازمند واقعی را شناسایی می‌کنیم و سعی می‌کنیم به آن‌ها کمک کنیم. در سفرهایمان بین افراد مسن موردهای زیادی دیده‌ایم که کسی را ندارند از آن‌ها مراقبت کند یا بیمارانی که به دلیل مشکلات مالی دست از درمان برداشته‌اند. با کپرنشینانی آشنا شدیم که شرایط سختی داشتند و با کمک مردم برایشان سرپناهی ساختیم که کولر داشته باشد و از گرما و سختی نجات پیدا کنند.» به نظر پوریا نسب مهم‌ترین نیاز مناطق محروم اشتغال است، به همین دلیل هم او و همسرش به دنبال ایجاد شغل بودند:« اگر در روستایی سوپرمارکت نبود، سعی می‌کردیم هم به جهت رفاه حال مردم و هم به جهت اشتغال‌زایی شرایطی را فراهم کنیم که سوپرمارکت در آن روستا باز شود. در سفرهایمان به‌دقت روستاها را می‌گشتیم و پتانسیل‌های روستا را پیدا می‌کردیم تا از آن‌ها به جهت رفاه حال مردم و اهالی روستا استفاده کنیم. صنایع‌دستی اهالی را خریداری می‌کردیم، به شهر می‌آوردیم و به‌این‌ترتیب جریان نقدینگی را وارد روستاها می‌کردیم.»
«ما در کارهایمان دو رویکرد کلی داریم و سعی می‌کنیم به دودسته از عزیزان کمک کنیم. اول کسانی که در تنگنای مالی قرار دارند و قدرت و توان کار کردن ندارند و دوم کسانی که قدرت و توان کار کردن دارند؛ اما شغل و حرفه‌ای ندارند. پس در کارهایمان هم کمک‌رسانی می‌کنیم و هم تا جایی که مقدور باشد اشتغال‌زایی. در روستاهای سیستان و بلوچستان توانستیم کارگاه‌های بلوچی‌دوزی و حصیربافی راه‌اندازی کنیم که کمک بزرگی به اشتغال‌زایی در این روستاها کرد.»

کودکان گروه هدف و امیدمان هستند

آیدا که این روزها تجربه بارداری را از سر می‌گذراند، توجه ویژه‌ای به وضعیت کودکان دارد:«خوشحالم توانستیم در دو روستا مدرسه بسازیم تا بچه‌ها از تحصیل بازنمانند. گروه امید و هدف ما بچه‌ها هستند و معتقدیم بچه‌ها حتماً باید تحصیل کنند، خدمات درمانی بگیرند و با تکنولوژی روز آشنا شوند. آن‌ها حتماً باید یاد بگیرند که تنها راه رهایی از فقر داشتن شغل است و باید برای رسیدن به شغل حتماً مهارت‌هایی را بیاموزند و درس بخوانند. در سفرهایمان به این نتیجه رسیدیم که بالا بردن آگاهی مردم و کودکان بسیار مهم است و هرچقدر آگاهی مردم بالاتر برود از فقر آن‌ها کاسته خواهد شد.»

مادری برای همه فرزندان ایران

پوریا نسب در جواب این سؤال که آیا منافاتی بین وظایف یک زن به‌عنوان همسر و مادر با فعالیت‌های اجتماعی می‌بیند یا نه، می‌گوید:« من به‌زودی مادر می‌شوم و منافاتی بین کارهای اجتماعی و رسیدگی به خانواده برای زنان نمی‌بینم. زن محور خانواده است و در تربیت فرزندان نقش بسیار مهمی دارد. به نظر من جامعه خانواده‌ای بزرگ برای یک زن است؛ به این معنا که زن در اجتماع هم به‌نوعی در حال خانواده‌داری است. مهر و محبتی که در وجود یک زن نهاده شده باعث می‌شود به کودکان و والدین به همان چشمی نگاه کند که به فرزند و پدر و مادر خود نگاه می‌کند.» آیدا این نگاه را بسیار مفید می‌داند و معتقد است «چنین زنی به‌جای آنکه تنها خانواده خود را زیر یک سقف امن تصور کند، خانواده‌ای بزرگ‌تری به نام شهر و کشور را زیر سقف امن می‌خواهد. به‌این‌ترتیب وقتی یک زن در حال فعالیت اجتماعی است، درواقع همسو با ذات خود در حال خانه‌داری نیز هست و فقط خانواده‌اش بزرگ‌تر شده است.»

آیدا و آزاد و هولدینگ «آیزاد»

برای زوجی که عاشق سفر هستند، احساس مسئولیت هم می‌کنند و در عین حال دوست دارند کسب و کاری راه بیندازند و اشتغال زایی کنند، بهترین انتخاب، کسب و کار آنلاین است:«برای اینکه بتوانیم زمان بیشتری را در کنار هم و در سفر بگذرانیم، بیزینس آنلاین را انتخاب کردیم. پیش‌تر اشاره کردم که صنایع‌دستی خانم‌ها را می‌خریدیم و در شهر به فروش می‌رساندیم. به‌این‌ترتیب تصمیم گرفتیم این خدمات را گسترده و اینترنتی کنیم.» آیدا و آزاد کسب و کارشان را با فروش مواد غذایی آغاز کردند: «با این کار بیزینس‌های دیگرمان را جمع کردیم و آن‌ها را در کار آنلاین خلاصه کردیم. هولدینگی به نام آیزاد تأسیس کردیم که ترکیبی از اسم من و همسرم (آیدا و آزاد) است. این هولدینگ کارهای مختلفی را انجام می‌دهد و بخش بزرگ آن به صنایع غذایی مربوط می‌شود. در ابتدا کارمان را در سه استان تهران، زنجان و مشهد آغاز کردیم؛ ولی وقتی سفرهایمان بیشتر شد و دیدیم خانم‌های هنرمندی در روستاها زندگی می‌کنند که هنرشان قابلیت فروش دارد، تصمیم گرفتیم به تعداد شعبمان اضافه کنیم و سفارش گیری آنلاین غذا را در پانزده استان داشته باشیم.» روند این کار هم ساده است: «خانم‌هایی که اشاره کردم برایمان نمونه کارشان را می‌فرستادند یا خودمان از نزدیک دست‌پختشان را می‌چشیدیم و وقتی می‌دیدم شرایط کافی را دارند، می‌توانستند به تیممان ملحق شوند. به‌این‌ترتیب با دست‌پخت این عزیزان اعم از کیک، غذاهای محلی، انواع شیرینی‌های سنتی، فینگر‌فود و... این کار را آغاز کردیم.»
  

از فروش میوه خشک تا آثار هنری

«وقتی به استان کهگیلویه و بویراحمد سفر کردیم متوجه شدیم کار اکثر خانم‌های خانه‌دار این است که از باغ‌های محل سکونتشان میوه‌هایی را می‌خرند، خشک می‌کنند و طی زمستان از آن‌ها استفاده می‌کنند. به‌این‌ترتیب تصمیم گرفتیم از پتانسیل این استان محروم هم استفاده کنیم. در این استان کارگاه میوه خشک‌کنی را احداث کردیم و خانم‌هایی را که در این زمینه فعالیت داشتند، دور هم جمع کردیم و توانستیم میوه خشک را هم به گستره صنایع غذایی‌مان اضافه کنیم که خوشبختانه با استقبال بسیار خوبی در سراسر ایران مواجه شد.» کار دیگر هولدینگ آیزاد فعالیت در بخش هنری است: «در این بخش ما کارهای دستی خانم‌های سرپرست خانوار یا دخترانی را که معلولیت‌های جسمی دارند، خریداری کرده و به فروش می‌رسانیم. همه این کارها در بستر اینترنت انجام می‌شود. ابتدا کارهای خانم‌ها را می‌بینیم و اگر مورد تائید بود آن‌ها را در فضای اینترنت به اشتراک گذاشته، برایشان بازاریابی می‌کنیم. ضمن اینکه در کنار این بخش ما فعالیت آموزشی هم داریم و به خانم‌هایی که مایل به کار هستند ابتدا آموزش داده و سپس محصولاتشان را به فروش می‌رسانیم.»