۱- تشویق و تعریف شما ازاطفال تا 6سالگی و پرهیز از محدود کردن آن ها سنگ بنای داشتن فرزندانی با اعتماد به نفس بالاست .
۲- استعدادها , توانایی ها وپیشرفت های دیگران را به رخ فرزندان خود نکشید .
۳- از بی توجهی به فرزندان خود بپرهیزید , طوری رفتار کنید که او احساس کند وجودش باعث گرمی خانواده است .
۴- در رفتار نسبت به فرزندان خود عدالت را رعایت کنید .
اگر یکی از فرزندان شما به خاطر اعمال خود مستحق محبت یا رسیدگی بیشتر است به گونه ای رفتار کنید که دیگر فرزندان علت این توجه و رسیدگی را بدانند.
۵- نمی توان با دروغ گفتن فرزند را راست گو تربیت کرد.
با اعمال خود رفتار نیک را به او یاد دهید .
از کلمات و الفاظ رکیک و زشت هرگز استفاده نکنید.
۶- هرگز سوالات فرزندانتان را بی پاسخ نگذارید .
پرسش های فراوان کودکان نشانه کنجکاوی و تیز هوشی آن هاست.
۷- از تحقیر فرزندان خود دربین دوستانش یا اعضای فامیل واقعا بپرهیزید .
تذکرات لازم را بعدا در فضایی محبت آمیز , آرام و بدون سرزنش به او بگویید .
۸- عقاید فرزندان را نمی توان با تحقیر , اجبار و...تغییر داد .
سعی کنید اختلاف سلیقه فرزندانتان با خود را درک کنید و آن ها را تحمل نمایید و عقاید انحرافی آن ها را با آگاهی دادن اصلاح کنید .
۹- از اعمال نیک و پسندیده فرزندان خود , بسیار یاد کنید.
بگذارید فرزندانتان با شنیدن تعریف های شما احساس خوش آیند حضور در جمع بزرگان را تجربه کنند .
۱۰-کودکان خود را با عبارتهایی صدا بزنید که موجب خوشحالی و احساس شخصیت در آن ها و اطرافیان آنها بشود ,مانند علی آقا، سارا جان خانم و.....
۱۱- برای تنبیه فرزندان هرگز آنها را کتک نزنید بلکه سعی کنید چیزهای مورد علاقه او را برای مدتی متناسب با اشتباهش از او بگیرید .
مثلا به خاطر نمره ی کم در امتحان میان ترم ,یک هفته از تماشای تلویزیون محروم است .
۱۲- کمک کردن به دیگران و تقویت روحیه بخشندگی و انسان دوستی را عملا به کودکان خود بیاموزیم .
مثلا : آن ها را تشویق کنیم بخشی از پول توجیبی خودرا صدقه بدهند.
