دلم میخواست برگردم بهش اما بچه ننه بازیاش دو دلم میکنه

من دلم میخاد برم 

خستمممم خدااااااا 

تجربه نشون داده در اواخر پنجاه سالگی شاید تصمیم به عوض شدن بگیرن !

اگه خونه جدا میگیره برو عب نداره، منم پیش مادرشوهر بودم سر ی دعوا رفتم خونه مادرم گفتم تا خونه جدا نگیری نمیام سر یک ماه خونه گرفت اومدیم مستقل شدیم شوهر منم اصن منو آدم حساب نمی‌کرد همش پیش اونا بود با من بد رفتاری می‌کرد از وقتی خونمون جدا شده خیلی بهتر شده خودمم آرامش دارم

همسر منم زیاد توجه می‌کنه به خانواده اش،منم باهاش میرم موقع دکتر بردن پدر و مادرش یا وقتهای دیگه،کلا حساسیت نشون ندادم هیچوقت 

عزیز دل همه مثل هم نیستن شاید اون مادر وابستگی شدید ب پسرش داره گارد گرفته نسبت بهت فک میکنه پسرش سمتت بیاد ب اون توجهش کمتر میشه

یکم فکرتاتو بکن ببین اگه پسر خوبیه مشکلش فقط اینه من باشم ی بارم میرم تو دل ماجرا سعی میکنم با سیاست مادرشوهرمو سمت خودم بکشونم خیالشو راحت کنم نمیگم کامل ولی زمان ک بگذره کمتر میشه این داستان با مادرش کوتاه میاد کمی ولی زمان بر هست 

اینارو گفتم ک اگه هنوز دلت باهاشه این راه هم بری ک اگه اخرش نتیجه نداد دلت نسوزه برای زندگیت ک خراب شد

من تو دورانی ک خونه مادرم بودم اومدم باهاش خونه رو دیدم توام بگو بیا بریم خونه ببینیم هی بهش بگو ک انجام بده من ب شوهرم گفتم یا من یا خانوادت هر کدومو انتخاب کردی باید قید اون یکیو بزنی.و قید خانواده نکبتشو زدیم 9 ماهه خداروشکر 

نه عزیزم یه ضرب المثل هست که میگه (علت از بین می‌ره اما عادت نه) 

متأسفانه همسرت اینطوری تربیت شده و تا این سن خدمتگزار و مطیع مادر و خانواده بوده و قطعا این مسیر ادامه داره شاید بخواد برای برگشت شما به زندگی کم کنه توجهاتش به خانواده رو ولی بعد از مدتی شروع میشه روز از نو روزی از نو.

نمیگم طلاق بگیر چون حق دخالت توی زندگیتونو ندارم این هم که گفتم فقط یک نظر بود .

ما هم تو خانواده دارم اینجور پسری دلو بزن دریا چشمتو ببیند رو همه پی ی بار امتحان کن کاری ک گفتم نشد بیا بیرون از اون زندگی مگه چقدر جونی عمر میکنی ک درحال جنگ باشی

ب شوهرت بگو ب بنگاه بسپاره، خودش مشتری ببره ببینه