کاش فقط یک روز برمیگشتم و دختر اون خونه میشدم
میدونم هنوزم دخترشونم ولی دوس دارم برگردم عقب و فقط دختر بابام باشم منو ببره دانشگاه و جلو دانشگاه بگه این رژ زهرماریتو پاک کن😞 من پدر خیلی بداخلاق و بدی داشتم بچگیم خیلی بد گذشته همیشه دعواهای پدر مادرمو دیدم
شاید من برا فرار از اون دعوا ها شوهر کردم
ولی عجیبه برا همون دعوا ها هم دلم تنگه
اونموقع فقط دعوا بود ولی الان که ازدواج کردم متوجه شدم راحتترین دوران زندگیم تموم شده و از این به بعد سخته....
شماها این حسارو تجربه کردید؟
دقیقا
دقیقا اوایل ازدواج همینطور بودم
بلاخره که چی باید که ازدواج میکردی عزیزم
بعد عروسی تازه قدرشونو میدونیم
نه دلم تنگ نشده واسه اون دوران مزخرف بود
من‌مجردی خیلی خوبی داشتم ودلم برا ثانیه ثانیه ش تنگه...
دقیقا بعد عروسی حس میکردم یه قسمت از بدنم نیس هنوزم هنوزه هرروز باید سربزنم نررم اعصابم خرابه
منم تا ۵ ماه اول زندگی همین طور بودم و هرشب گریه میکردم و به شدت دلتنگ میشدم و یاد روزایی که تو خونه پدری داشتم می افتادم
بله. بعد از 8سال ازدواج هنوزم دل تنگه خونمون هستم.
دلم مجردی و راحتی تو خونه پدرم رو میخاد.
من با اشپزی و بچه داری و خونه داری کنار میام، ولی گاهی مشکلات مالی و گرفتاری های شوهرم فکرمو بهم میزنه، گاهی حس میکنم با این اتفاقات انگار 40. 50 سالمه. بااینکه همش 26سالمه.
و حتی گاهی بی درک بودن همسرم و بعضی اخلاقیاتش باعث سردیم میشه و دلم تنگ مجردی و بی دغدغه بودن میکنه.
ولی بازم شکرش ♥💋
