تو اطرافیانم دیدم بچه‌هاشون ول میکنن شش ماه شش ماه میرن قهر. می رن بعدازظهر دنبال شغل دومشون. وقتی نمیزارن براش ولی از من بیشتر نتیجه میگیرن و راحتتر زندگی میکنن شاد زندگی میکنن ولی من همه زندگیم شده رسیدگی به بچم آخرشم بی‌نتیجه و فایده. حتی نمیتونم واسه کسی درد‌دل کنم چون تف سر بالاس و اطرافیان با راهکارا و دلسوزیاشون بیشتر دلم میسوزنن دیگه خیلی داغون و خرابم حتی به کسایی که مرگ راحت دارن حسودیم میشه چه برسه زندگی راحت
تاپیک اخرمو دیدی
کاش حداقل همشهری بودیم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
37 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
