عزیزدلم دردت خیلی زیاده،میفهممت...
ولی خاهش میکنم از نقش قربانی و بدبخت و ترحم طلب بیرون بیا...
شما یه مادری،خدا قدرتی به ما مادرا داده که اگه لازم بشه دنیا رو بهم میریزیم بخاطر بچمون.
ایشون بیرونتون کرده و اگر خدا ناکرده توی پارکها و جاهای دیگه کسی بیاد و بزور بچتو بدزده یا خودت گیر آدمای ناباب بیفتی و آبروتم بره چی؟همون همسرت که براش این چیزا و حتی بچش هم مهم نبود،اولین کسیه که آبروتو میبره و ازت شکایت میکنه...
خواهش میکنم قوی باش و خودت رو جمع کن و به حرفای دوستان گوش بده.
اورژانس اجتماعی خیلی خوب کمک میکنن،به همسایه ما خیلی خوب کمک کردن.
الان وقت وابستگی و دلسوزی برای یه ادم بیرحم نیست،شما درقبال بچت مسئولی و باید به خدا جواب پس بدی.
الهی بگردم برای دل شکسته ات،ولی پاشو و توکل به خدا کن و هم به خودت و هم به همسرت و هم بچت کمک کن.
خونواده و اطرافیانت بد میکنن ولی اونا هم دارن حرص میخورن از این کارات،با دلسوزی فقط همسرت رو بیشتر هول میدی توی منجلابش...
فردا یهو دیدی بیرونت که کرده،شما اقدام نکردی ولی اون عدم تمکینت رو گرفته،شما چه میدونی اون بیشرفاییکه بهش مواد میفروشن چه چیزایی یاد این معتادای بیچاره میدن تا بتونن ناموسشونم صاحب بشن....