وقتی ۱۶سالم بود تو مدرسه یه دوست صمیمی داشتم که علاقه عجیبی بهش داشتم و هنوز دارم فقط دو سال دوست بودیم بعدش فاصله افتاد بینمون و بیشتر از جانب اون بود.الان ۲۲ سالمه هنوز گاهی خوابشو میبینم بیدار میشم بی قرار میشم دلم میخواد باهاش حرف بزنم شمارشم ندارم اگه هم داشتم الان زنگ بزنم چی بگم اون حتما دیگه بهم فکر نمیکنه ولی من خیلی خوابشو میبینم.مثل یه عشق نافرجام داره اذییتم میکنه این داستان😐
راستی هر دختری میبینم شبیه اونه ازش خوشم میاد ناخواسته محوش میشم دلم میخواد نگاش کنم تا یکم دلتنگیم کم بشه
