بچه هاتا ساعت ۴ سرش تو گوشیش بود الانم اومد پشتشو کرد بهم و خوابید.حرف زدن بی فایدس .بهم تو جهی نداره منم دیگه انرژی ندارم مجابش کنم دیگه خستم الانم گریم گرفت.هر لحظه میفهمم چقد انتخاب اشتباهی داشتم چقددددر واسه این زندگی جنگیدم تا درستش کنم اما نشد.
به خودم دلم میسوزه که باید پاشم و از دوباره شروع کنم .دارم به طلاق فکر میکنم
"روابط دوستانه یا عاشقانه ی تو باید عامل کاهش استرست باشن نه بیشتر شدنش. باید منبعی برای آروم شدن تو، پیشرفت، خوشحالی و آسون تر شدن مسیر زندگیت باشن.
اونا باید باشن تا از زندگیت لذت ببری و حالت خوب باشه کنارشون. نه برعکسش. چون زندگی خودش به اندازه کافی سخت هست."
چقدر شرایطتت مثل شرایط دخترعموی منه
خب شما برو از پشت بغلش کن
الان شوهر منم حتما همینو نسبت بمن میگه
کار خوبی میکنی(طلاق)
بچه ام داری؟
یه سوال دارم خانمایی که میگید شوهراتون تا دیر وقت گوشی دستشونه.مگه صبح سرکار نمیرن آیا کسل و خسته نمیشن.
دوسش داری؟
شاید بخاطر یه رفتاری ازت دلخوره
هم دردیم امامن یه بچه دارم بخاطربچه میسوزم ومیسازم تازه شوهرمن معتادهم هست
