من از اولی ک یادم میاد با هر آقایی صحبت میکردم حس میکردم جذب من میشه یعنی یجورایی چشمام خیلی کاریزما داره و یبار ب استادم یچیزی گفتم گفت باشه چشم فقط اونجوری بمن نگاه نکن..یعنی خیلی نگاهم معصومانه است.اینو خیلیا بهم گفتن‌حس میکنم این چیزا باعث شده فک کنم همه از من خوششون میاد ویجورایی حس بد خودشیفتگی گرفتم و بدتر از اون انقدر همه جاازم تعریف کردن ک اگر توجمعی ازکسی غیر از من تعریف کننناراحت میشم وحس بدی بهم دست میده واقعا اینچیزا اذیتم میکنه و جاهایی باعث استرس ونگرانی اینکه حالا نکنه الان خوب نباشم شدم...بنظرتون چیکارکنم اینجورنباشه
کاریزماتیکی.
منم همین جورم گاهی اذیت کننده هست ولی سعی میکنم ازش استفاده مثبت کنم تو مصاحبه ها و اینا حرفمو به کرسی بشونم
آه آه چه استاد بیخودی داری ....
به نظرم داری کمال گرا میشی
ب عیبای خودت و نکات مثبت دیگران فک کن تواضع پیداکنی
خودمم همین فکرم راجع به خودم میکنم و خودپسندم نمیتونم کمکی بهت بکنم ،البته من چشمام معصوم نیست😂
عزت نفست به شدت پایینه. از این افکار بیا بیرون که همه ازت تعریف کنن. اگه کسی هم چیزی نگفت . خودت به خودت بگو همه چیم اوکی هست. اگه ادامه بدی میسوزونتت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
58 ثانیه پیش
59 ثانیه پیش
59 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
