کنکوریای 1402 بدویین بیایین

-اگر بر گردم عقب ، حتما حتما حتما اهسته و پیوسته رفتن رو دستور کار قرار میدم . بجای اینکه از همون اول با ده یا دوازده ساعت برنامه شروع کنم و اخر سر نتونم کامل انجامش بدم و کلی حس بد بیخودی رو سرم آوار بشه ، بجای اینکه جای هدفم رو به جملات انگیزشی بدم و ساعت چهار صبح از خواب بیدار بشم و با اینکار کل روز خواب الود باشم و گند بزنم به کیفیت مطالعه ام ، اروم اروم پیش میرفتم تا پیوستگیمو حفظ کنم. جوگیر شدن و بیش از حد آرمانی فکر کردن باعث شد تنها خستگی از ساعت مطالعه های بالا برام بمونه وحتی بازدهیم علی رغم ساعت مطالعه بالا کمتر از یه برنامه ی پنج ساعته بود . تازه همین برنامه ی فضایی رو هم تا حدود یک ماه میتونستم با بدبختی پیش برم و بعد از حدود چهل روز نهایتا ، نزدیک یک ماه خسته و بی انگیزه میشدم و داستانم در رابطه با خیلی از رقبای کنکوری شد داستان لاکپشت و خرگوش . آهسته و پیوسته برین ، کم کم ساعت مطالعه رو زیاد کنید ، کم کم سطحتو ببرین بالا تر . آهسته و پیوسته

ادامه داره ...

اگر برگردم عقب،واقعا تلاش میکنم تا با کمال گراییم مقابله کنم . این قیه باعث شد خیلی از وقت و انرژیم رو صرف این کنم که کدوم دبیر بهتره ، کدوم مشاور خوبه و از اینجور مزخرفات . اینقدر سر خودمو با کلاس شلوغ کرده بودم که کلا یادم رفته بود اونیکی باید رو این مطالب کار کنه منم ، دبیر هرچقدرم عالی باشه و بی نقص تدریس کنه و صد تا تست و نمونه سوال حل کنه برات ، تا خودت دست به قلم نشی و آزمون و خطا نکنی هیچچچچچچ پیشرفتی نخواهی داشت و آ ب از آب تکون نمیخوره . این مورد رو خیلی از بچه ها درگیرشن . از یه طرف کلاسای مدرسه و کاراش ، از یه طرف کلاسای مختلف. واقعا برای من و کسایی که میشناسم شرایطی مثل من داشتن اصلا زمان کافی نمیموند تا تست حل کنیم ، خودمون بخونیم و به چالش بکشیم دانسته هامونو که ببینیم اصلا درس اون دبیرو یاد گرفتیم یا نه . بچه ها هرچقدر بیشتر دست به قلم بشید ، هرچقدر بیشتر تست بزنید ، کنکور بهتری هم خواهید داد. تا جایی که میتونید سعی کنید درسایی که واقعا واقعا واقعا ضعف دارین و هیچ رقمه از روی درسنامه اینا متوجه نمیشید کلاس شرکت کنید. مشاوره مدرسه ما حرف خوبی زد که کل کلاس اون موقع همگی مخالف بودیم. ایشون گفت دبیر هرچقدرم عالی باشه تدریسش نهایتا سی یا چهل درصد یادگیری شما رو هندل میکنه و بار اصلی قضیه رو دوش خودتونه . اون موقع اصلا همچین چیزی تو کتمون نمیرفت و الان داریم با تمام وجود این جمله رو درک میکنیم. بچه ها کمال گرایی ، بی نقص گرایی سمه سممممم. به خاک سیاه مینشونه آدمو، کلی وقت و انرژی وهزینه بابت ارضای این عادت بشدت غلط هدر میره . شل کنید و از امکاناتی که دارید نهایت استفاده رو ببرین و دنبال بی نقص ترین و بهترین نباشید زیاد ( این حس شاید خوب باشه ولی اگر بیش از اندازه بشه واویلاس ). اگر واقعا مقابله با این حس سخته براتون از مشاور تحصیلی کمک بگیرید . البته بچه ها منظور من این نیس که کلا به کیفیت هیچ چیزی اهمیت ندید. کمال گرایی زمانی به هیولا تبدیل میشه و شما رو مبلعه که دائما دنبال بهترین ها باشید و بخاطرش همون چیزی رو هم که دارید از دست بدید.. مواظب باشید غرق نشید .

ادامه داره ...

- اگربرگردم عقب ،حتما یه نصف روز به تفریح اختصاص میدم . بنظرم درس خوندن فقط این نیس که کتابو واکنی یا بری سر یه کلاسی. تفریح تو سال کنکور بنظرم جزئی از پروسه ی درس خوندنه . اهمیتش بیشتر نباشه کمتر نیس . من تایم زیادی رو تو خونه و تو اتاقم میگذروندم . نداشتن تفریح و استراحت و ارتباط با دوستایی که واقعا حالم کنارشون خوب میشد همیشه، باعث فرسوده شدنم شد. خیلی از روزا واقعا هیچی تو مغزم نمیرفت اینقدر که کلافه و خسته بودم وبه گوشی و اپ های مختلف پناه بردم و این شد آغاز یه بدبختی بزرگ و وابستگی شدید من به گوشی . خودمو گول میزدم که یه ربع بیشتر با گوشی کار نمیکنم ولی این یه ربع میشد نیم ساعت، نیم ساعت میشد یه ساعت و نیم و همینطوری ساعت های زیادی رو تلف کردم . بچه ها درسته استفاده از گوشی هم یه جورایی تفریح حساب میشه ولی واقعا یه ریسک خیلیییی خیلییییی بزرگه و اصلا توصیه نمیکنم که تایم استراحتتونو اینطوری بگذرونید . اگر تجربه کنترل گوشی رو دارید که   امید بیشتری هست بتونید مهارش کنید تو سال کنکور ولی اگر این تجربه رو ندارید بشدت ازش دوری کنید یا حداقل تایم استفاده شو بندازید برای قبل خواب ، زمانی که برنامه تونو تموم کردید .اگرچه بازم احتمال داره که از تایم خوابتون بزنید که اینم گند میزه به همه چی . در کل بنظرم این یه سالو بیخیالش بشید.

ادامه داره...

پایان :)))) 

پ ن: اگر براتون مفید بود نشر بدین تا بقیه هم استفاده کنن. با عشق فراوان و آرزوی بهترین ها   

نه پنچشنبه کنکور دادم . احتمالا پشت بمونم