سلام دوستان.
همیشه آرزو داشتم یروز برم زیر سایه یک درخت دور از همه خونه ها و آدما بشینم یه غذای ساده درست کنم و به تماشای آسمون آبی بشینم و صدای پرنده ها و سکوت رو گوش بدم. غرق زیبایی های خلوت بشم، بلندای کوه های سر به فلک کشیده چشمامو نوازش کنه و در تلاطم عشق بازی روحم با طبیعت به شادی روزم بگذره.
خوشبختی همین برام معنا شد....