سلام عزیزم
طبیعت ما انسانها به گونه ای هستش که از همدم داشتن و یا گفتگو با همدیگه لذت میبریم و از تنهایی گریزانیم (درحالت عادی و طبیعی یک انسان)
اما این به معنی این نیست که لزوماً باید ازدواج انجام بشه
ازدواج چیز خوبیه و خیلی هم خوبه اما به شرطی که یه ازدواج موفق باشه و واقعا کنار طرف مقابل احساس آرامش کنی نه اینکه دچار اختلالاتی بشی که از خود تنهایی بدترن.
پس میخوام اینو بهت بگم به بهونه ی تنهایی و نداشتن همدم تن به هر ازدواجی نده و حواستو جمع کن به کسی بله بدی که واقعا لیاقتتو داره نه صرفاً از روی تنهایی.
برای رفع تنهایی هم ازدواج تنها گزینه نیست کلی دوست خوب و همدل کلی کتاب خوب ورزش و...میتونه وقتتو پر کنه و از زندگیت نهایت لذت رو ببری
و راستی مورد دیگه هم اینکه سعی کن شخصیت مستقلی رو از خودت بسازی که در هر صورت خودش بتونه حال خودش رو خوب کنه
گیرم طرفت خدایی نکرده عمرش به سر رسید شما دیگه باید به کل بیخیال زندگی دنیوی بشید؟به هر حال شما باید همواره سرپا باشید و انگیزه ی قویتون رو حفظ بکنید
تا هم در این دنیا و هم درجهان دیگه همواره احساس خوشبختی داشته باشید.
انشاالله خوشبخت و عاقبت بخیر بشی جانانم💖