شوهرم دوسم دار برام جون مید
خانواده شوهرمم همیطو کلی دوسم دارن بهم احترام میذارن
ایقد خوبن ک وقتی پیششونم نمیذارن دست ب هیچی بزنم یا کلی چیزای دیگ
خانواده خودمم همهههه هوامو دارن
دوستای خیلیییی خوبیم دارم همشون ماه و گل عالی هستن
البته فقط با یکیشون زیادی چت میکنم ک شوهر دار و فعلا عقده راجب جوهامون صحبت میکنیم
با باقی دوستامم همه خوبم چندتا دوست صمیمی دارم که بعد از عروسی رایطم کمتر شده اما مدام ب یادم هستن… اینا رو گفتم بدونید چقد خوشبحتم …. اما ت دلم ی غمی هست ی حس سنگین
ی نفس سنگین ک ب سنگینی نفس عمیق هست و دوست دارم هر چ زودتر تمام بشه…
بنظرتون این حس بد رو چطوری از خودم دور کنم….
مشکل مالی و روحی خاصی ندارم
