تو یه رابطه دوستی و رفاقت منظورم هم جنس هس دختر با دختر. یسری گوشه کنایه و زخم زبون بطور ناخودآگاه وجود داره درسته؟ مثلا من دلم ی رفاقت صمیمانه میخواد تا الان ک 20 سالمه همچین دوستی فقط برام آرزو موند و بهش نرسیدم.
من دلم ی دوست خاکی و مهربون میخواد هیچوقت اونی ک برا بقیه بودم هیچکی برا من نبود. احساس میکنم این رفاقتا وجود نداره و تو همون داستانا و فیلما فقط هس تو عالم واقعیت وجود نداره البته تو زندگی من اینطوره.
بنظرتون من تو زمینه رفاقت با همین چیزایی ک گفتم پر توقعم و شما چه ملاک هایی براتون مهمه؟
من دلم ی دوست صاف و ساده و خوش قلب و خاکی میخواد.
نمیگم رفیق ندارم ن چرا دارم ولی صمیمی نیستیم اصلا یچیزی شد ک میخوام فاصله بگیرم ازشون اصلا رفیق نمیخوام همون داساتانا و فیلما کفایت میکنه من از دوست فقط ضربه خوردم.
هر روز رابطمو کمتر و کمتر میکنم دیگ برام درس عبرت شد اونقدر کم ک دیگ کمرنگ بشه و راحت فراموش بشه.
ولی ته ته قلبم یکمی اذیت میشم مگ میشه آدم دوست صمیمی و خوب نداشته باشه..
نمیدونم چرا هر چی از خدا میخوام بهم نمیده منتظره یچیز آرزو کنم و زودی عکسشو برام رقم بزنه..
آخرشم باید بگم خدایا شکرت !!!
