ببین صبور اگه مامانهای ما با 4 تا بچه درس هم میخوندن ، عین ما زندگیو سخت نمیگرفتن.
ما میخوایم یکی دو تا بچه بیاریم. نهااایت انرژیمونو بذاریم خوب تربیت بشه ، خوراکش عالی باشه ، لباساش همیشه تمیز و اتو کشیده باشه ، یه زن خوب باشیم ، شام و ناهارمون به جا باشه و ....
خوب معلومه اینقدر وقت میذاریم روی کیفیت از کمیت کم میشه. خدایی کدوممون اینجور بهمون رسیدگی میشد؟؟
به نظرم ماها زیادی داریم وقت و انرژی میذاریم رو بچه.
شما هم اگه بچه دوم میخوای کم کم دست به کار بشو. که تفاوت سنیشون زیاد نشه. مثلا الان بچه های من اختلاف سنیشون سه ساله. یه کم بلدن با هم بازی کنن. اگر کمتر بود قطعا وضعیتشون بهتر بود.
بعدم بچه دوم که میاد بچه اول تازه تربیت میشه. اینجوری فکر میکنن که خییییلی مهمن و کانون توجهن. بعدنا تو جامعه برن به مشکل بر میخورن.