من اوایل ازدواجم داخل کتری همیشه میشستم،چیزی رسوب نمیکرد(بلدنبودم خب🤷🏻♀️)بعدا فهمیدم باید ته نشین بشه رسوب کنه،بخاطر همین یه ذره رسوبش میومد تو قوری و لیوان.
یه روز خانواده شوهرم اومدن و رفتن،داخل چایی منم یه ذره رسوب کرده بود...بعدا به شوهرم گفته بودن زنت تو چای چی ریخته بود(تو اینجور مواقع منظورشون دعا و طلسم و این حرفاست🙄😑) من دلم درد گرفته بود😐😐😐واه واه
حالا ازون ببعد خونه من میان یا چای برنمیدارن،یااگه برمیدارن یکی دو قلوپ میخورن😶
خواهرشوهرم که نگم،وقتی چایی میبرم،اون لیوانی که تهِ و میدونه خودم برمیدارم ،برمیداره،یه لبخند پیروزمندانه م میزنه😐الکی نمیگم،مثلا یهو پامیشه میگه اینو بده من،من اینو برمیدارم😒
خیلی اعصابم خورد میشه،بنظرتون اینبار به روشون بیارم؟
