آدم‌ها به دلایل مختلفی خود را برتر از دیگران می‌بینند:
- برخی مشکلات مربوط به عزت‌نفس دارند؛
- عده‌ای در محیط زندگی‌شان به‌اندازه کافی درک و تشویق نشده‌اند؛
- بعضی‌ها هم نیاز شدیدی به تأیید و تمجید دارند.
دلیل خودبرتربینی و غرور هرچه باشد، وظیفه شما این نیست که با مغرورها مقابله کنید و آنها را تغییر بدهید. سعی کنید با نگاهی دلسوزانه از کنارشان بگذرید، یعنی حرص نخورید و بپذیرید که چه ویژگی نامطلوبی دارند.
یکی از اصول رفتار با انسان مغرور این است که وارد بازی او نشوید. اگر می‌بینید که احساس می‌کند از شما برتر است، زیر بار نروید. لازم نیست با آنها درگیر شوید و بحث کنید. شما از درون و در ذهن خودتان قوی بمانید و نپذیرید که دیگران از شما برتر هستند.
در مواجهه با افراد مغرور اعتمادبه‌نفس داشته باشید و نپذیرید که واقعا از شما بهتر و برتر هستند. رفتار تبخترآمیزِ (همان پرغرور خودمان است!) مغرورها شاید به شما احساس خودکم‌بینی بدهد، اما آگاه باشید و به چنین دامی نیفتید.
به رفتارهای افراد مغرور زیاد اهمیت ندهید، اما اگر می‌بینید که احساس همه‌چیزدانیِ آنها آزاردهنده و مخرب است، بیکار ننشینید. وارد گفت‌وگویی رُک و بی‌پرده شوید و به آنها یادآوری کنید که هیچ‌کس به تمام رمزورازهای این دنیا واقف نیست و امکان اشتباه برای همه وجود دارد.
به آنها بگویید که هیچ‌کس نمی‌تواند ادعای برتری به دیگران داشته باشد. نترسید و نظرتان را بگویید. البته همه اینها را با ادب و احترام مطرح کنید و نگذارید که گفت‌وگویتان از چارچوب ادب و دایره تمدن خارج شود.
این را هم به خاطر بسپارید که افراد مغرور بیشتر دنبال ترسوها یا افرادی هستند که برای راضی‌کردن دیگران زیادی تلاش می‌کنند. زور مغرورها به این دسته از افراد می‌چربد. ترس بدترین حس است. پس نترسید و تلاشتان این نباشد که همه را از خود راضی نگه دارید. چنین افرادی لقمه چربی برای افراد مغرور هستند.
