از همین اول بگم لطفا نگید عکس بده چون این تاپیک جهت درد دله نه تبادل عکس
من از ظاهرم متفرررررمممم اصلا نمیتونم تصور کنم که قیافم و اندامم این شکلیه،خودمو توی ذهنم یه شکل دیگه تصور میکنم وقتی میرم جلوی آینه انگار دارم یه غریبه رو نگاه میکنم،از همون بچگی تا الان که ۲۲ سالمه این حس رو نسبت به خودم داشتم و عوض هم نشده
قیافم زشته و اندامم مردونه و زشته(منظورم چاقی و لاغری نیست،استخون بندی رو میگم)
هیچکس تاحالا ازم تعریف نکرده حتی خانوادم،از مهمونی و جمع فراریم،توی عروسی ها همش خودمو قایم میکنم
مشکلات دیگه ای هم دارم مثل فقر و هزارجور بدبختی دیگه ولی همش میگم من که انقدر فقیر و بدبختم کاش یه ظاهر معقول داشتم،خسته شدممم
