یه جا خوندم وقتی یه نفر رو بیش تر از خودت دوست داشنه باشی؛ اسمش عشقه.
یکبار برای همیشه بیاید کنار هم انسانی زندگی کنیم؛ جوری که دیگه جایی برای حسرت نمونه. همه نگن ای کاش مردم یخورده باهم مهربون تر بودن ببین منو شاید غیر ممکن به نظر بیاد ولی شدنی ـهتنها راهش فقط شروع تغییر از خودمونه.هر فردی به تنهایی بدون در نظر گرفتن اینکه آیا دیگران هم در این پویش شرکت میکنند شروع به ایجاد حس خوب کنه.نتیجه قطعا لذت بخش خواهد بود...