بچه ها یادتون چقدر بی دغدغه بودیم .تنها دغدغه تموم شدن کارتون مورد علاقه مون بود .چرا دنیا یهو اینجور شد برامون .می رفتیم تو کوچه با پسرا و دخترا تیم تشکیل میدادیم بازی میکردیم .با دخترا خاله بازی معلم بازی دکتر بازی .اصلا روز نمیفهمیدیم کی شب میشه .پول کم بود اما همه دلها شاد و خوش بود خنده ها همه از ته دل .
خدایا رویای خوبمونو بهمون برگردون