گریستن برای تمام چیزهاییست که "دوستشان دارم" .
حقیقتا هرچیز را که آدمی بیشتر "دوست میدارد" او را غمگین تر میکند .
و این حجم از تنهایی از کجا به جان آدمی میریزد!؟
چه چیز جز "ترس" باعث میشود تا انسان،این موجود دو پا ، به گریستن پناهنده شود؟
"ترس از نبودن" ، " ترس از نداشتن" ، " ترس از نشدن " ، " ترس از ندیدن" ، "ترس از نشنیدن" ...
من فکر میکنم "ترس" وابستگی را بیشتر میکند
و درست همین سه حرف باعث میشود تا انسان بی نهایت "تنهایی" را طلب کند ...
"ترس" از دست دادن هرچیز که دوست ترش میدارد ...
