آقا من یه دوستی دارم. ۲۴ سالشه آقا این سر منو خورد از تمام بدبختی هاش میگه بهم . همش درداش رو میگه بهم
حالا اصلا از خوبی های زندگیش بهم نمیگه کلی هم دروغ.
مثلا یه بار بهم گفت خواهرم حامله هست بعد دیدیم تا وارد جت بشم پاک کرد من گفتم به سلامتی خاله شدی
گفت نه اصلا. الان بعد چند مدت اومد میگه بهم که خواهرم حامله هست چون چشم می زنند گفتیم نگیم
حالا جالبه من نه خواهرش رو دیدم هم همشهری ما هست نه هم استانی شهرشون تا شهر اونا یک روز فاصله هست.
بعد انواع کلاس میره. همیش هم حسرت زندگی من رو میخوره میگه خوشبحالت که اینو داری و حالا من هیچی هم ندارم ها . واقعا که چرا این جوری هستن. من همیشه درد دل میکردم باهاش ولی چند مدت هست که متوجه شدم همش غصه میگه بهم. همش گریه همش افسردگی
😂
دیگه نمیخوام باهاش رابطه داشته باشم دیوانه کرده فقط نمیدونم چرگطور رابطم رو کم کنم
کم کم باش کات کن به حرفاش با بی میلی گوش بده که بفهمه تمایلی نداری به شنیدن حرفاش باش همدردی نکن آدمهایی که بهت انرژی منفی میدن رو از زندگیت دور کن
هرکسی یه جوره دیگه
من به شخصه از آدمایی که دائما از ناراحتیهاشون میگن وانرژی منفی هستن فاصله میگیرم ،مگه اعصاب وروانم رو ازسر راه آوردم که بخاطر بقیه ناراحت کنم خودمو😕
