شوهرم تو بارداری فرشته بود,هرلحظه میگفتم هیچ کس نمیتونست جای اون باشه.
ولی از وقتی زایمان کردم,خیلی ناراحتم میکنه.سرکوچکترین چیز خیلی زود عصبی میشه و پرخاش میکنه و میگه از زندگی راضی نیستم,زندگی رو جهنم کردی و اینا...
منه خرم از بس بهش وابسته شدم,قبل از خواب یکاری میکنم باهام اشتی کنه.تازه دیشب که بحثمون شد,بهش گفتم میشه اروم باشی و خوب بشیم,خیلی راحت گفت نه.وباز چندساعت بعد دوباره خودم رفتم سمتش و آشتی کردیم.
دست خودم نیست ازبس بهش وابسته شدم نمیتونم قهرو تحمل کنم.
از طرفی هر سری که پیش قدم میشم احساس میکنم له شدم.
چیکارکنم انقدر زود عصبی نشه؟خسته شدم با بچه کوچیک خودم دارم روانی میشم,اینم شده قوزبالاقوز
