چرا من همش ترس از دست دادنشون رو دارم
مثلا مامانم می ره خیابون من همش میترسم اتفاقی براش بیفته
یا مثلا یه بار که گوشی جواب نمیدن من دیگه دق میکنم و با خودم میگم دیگه اینا یه اتفاقی براشون افتاده
لطفاااا کمکم کنین
درک از دس رفتن برام مهم نیس
بیییخیال تروخدا
اینا فکره میکنی؟؟؟مثبت فکر کن چرا همش منتظر اتفاق بدی
وسواس فکری داری شما
این حجم از نگرانی طبیعی نیس باید سعی کنی باهاش مقابله کنی
عزیزم تنها نیستی خیلیا اینطورین
ولی تو کاری از دستت برنمیاد که
عوض اینکه همش غصه بخوری تا وقتی همشون زنده ان از بودن کنارشون لذت ببر وقتی هم برن مگه ما میتونیم نگهشون داریم؟
یه نگاه به اطرافت بکن ببین اونایی که بی خیالن ماشالله خانواده هاشون عمر نوح دارن
دلتو بسپار به خدا خودش محافظ همه ادمهاست
فکر نکن ادمها سوپر من هستند از دیگران محافظت می کنند
خدا فقط می تونه درد دلتو اروم کنه
منم همین شکلی ام
قبلا اتفاقی این شکلی داشتی؟
وسواس فکری داری...باید خودتو درمون کنی وگرنه به جاهای بد کشیده میشه😥
منم همینم
باید بیشتر بری سمت خدا .خداروبیشتر بشناسی .تا خیالت راحت باشه .همه ی انسان هاخدارو دارند
من در مورد داداشم این طوری بودم
وقتی از خونه میزد بیرون سه تا سوره توحید براش میخوندم دیگه دلم قرص میشد
الان دیکه به این چیزا فکر نمیکنم چون به این نتیجه رسیدم که همه آدما میمیرن و ما نمیتونیم جلو این قضیه رو بگیریم و خودمو برای اتفاقی که شدن و نشدنش دست من نیست ناراحت نمیکنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
2 روز پیش
2 روز پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
