درسته دقیقا مث من که دیر فهمیدم اما دیگه تکرارش نکردم ...میدونی من منظورم فقط مردا نیس هیچکسو نباید بزور نگه داری حتی اگه بهترین آدم دنیا باشه
من قبلا خیلیا رو دوس داشتم هر کاری که بگی کردم با دروغاشون ، دورویی هاشون ، با عوضی بودنشون کنار اومدم با گریه با التماس هرکاری که بگی کردم آخرش فک میکنی چیشد؟ هیچی من موندم تنها با چشمای پر اشک و دل تیکه تیکه شدم اما دیگه واسم اهمیت نداره
الان دیگه غرورم و اشک چشمم خیلی خیلی برام با ارزشن و یجورایی اولویتن واسم
الان وقتی کسایی که دوسشون دارم منو با رفتنشون تهدید میکنن (چون فکر میکنن من هنوز همون دختر ضعیف سابقم اما نیستم من قوی تر از این حرفام) تا دلم بشکنه اما من اون لحظه خیلی سرد تو چشماشون خیره میشم و میگم باشه عزیزم اجباری به موندنت نیس برو پیش هرکی که دلت پیششه اما اگه رفتی دیگه سمت من نیا و تامام
شاید وقتی که تنهام یه کوچولو اشکام بیان پایین اما ابدا از غرورم نمیگذرم💖