کسایی که تاپیک قبلیم خوندن در جریانن، دیشب کلی اصرار کرد برسونتم خونه، دوستشم تو ماشین بود، اصلاااااا کلامی حرف نزدم باهاش، وقتی دوستش پیاده شد، کلی اصرار کرد چیه ناراحتی و اینا، هیچی نگفتم، فقط اشکم درمیومد، دستامو محکم گرفته بود و میگفت گریه نکن و باهام حرف بزن... هر مغازه ای میدید میزد کنار میگفت برات شیرینی بخرم؟ فلان چی بخرم.. 😔
یه اخلاق های خاصی داره اصلا اهل قربون صدقه ها و مخ زنی های الکی نیس، دیشب بهش گفتم من فکرمیکنم ازاینکه باهمیم تو یه فکر دیگه رو من کردی، گفت من اگر بخوام هرشب هم بایکی باشم موقعیتش دارم، پس فکر نکن بخاطر رابطه باهاتم، الان 3ماه داره میگذره، خودت که دیدی تا الان هیچ کاری نکردم چون دوست دارم... شاید باهم سرنوشتی هم نداشته باشیم و اصن ندونیم تهش چی میشه ولی الان کنارهم حالمون خوبه... هرچی میخواستم بحث عصرش رو بکشم وسط، اصلا نمیشد، میخوام امروز ظهر اگر زنگ زد که بریم واسه ناهار نرم ولی شب که زنگ زد گفت بیابرسونمت حرفامو بزنم بهش. نظرتون؟
