واقعاً اتفاق بدی برای دنیا و تشکیلاتش میافته اگه همیشه اونهایی که دوستشون داریم، همونقدر دوستمون داشته باشن و اونهایی که میخوایم از زندگیمون خارج بشن، با پای خودشون برن؛ زمستونها برف بباره و آدمهایی که میخوایم همیشه به یاد داشته باشنمون، هیچوقت فراموشمون نکنن و پیامهایی با متنِ «فقط حس کردم باید باهات حرف بزنم» رو از همونهایی دریافت کنیم که یکدفعه توی ذهنمون ظاهر میشن؛ اونهایی که دلتنگشون شدیم، بیدلیل سر راهمون قرار بگیرن و هیچکس احساسات و جملات اشتباه رو خرج موقعیتهای نادرست نکنه و برعکس؛ آدمها مثل مهرههای شطرنجی که کاملاً حرفهای بازی میشه، روی صفحه جلو برن، همیشه سر جایی که باید، قرار بگیرن و همه طبق چارچوبهای انسانی که محدودشون نمیکنن، جلو برن و هیچکس، هیچوقت مجبور نشه که با فکرِ «کافی نبودن!》اشک های خشک شده روی گونه هایش،بخوابه تا فردا رو با لبخند بگذرونه؟سارام توی زبان کره ای یعنی انسان... طوریکه جونگکوک به تهیونگی هیونگی هیونگش نگاه میکنه، الهه عشق منه❤ARMY