شرایط جامعه رو قبول دارم ولی واقعیت اینه که دوست پسرت بهانه های قدیمی و کلیشه ای آورده تا زیر بار مسئولیت ازدواج که خیلی هم سنگینه، نره
نمیشه گفت که حق نداره.شما هم این حق رو داری که بخوای امنیت ازدواج رو داشته باشی
پس بشین قشنگ برای خودت فکر کن و ببین اگه ازدواجی به کار نباشه، اصلا هیچوقت، باز هم این رابطه رو دوست داری؟ اگه دوست داری و لذت می بری باش و هر کاری هم دوست داری بکن
ولی اگه ته دلت امید ازدواج داری یا کلا ازدواج برات مهمه، این رابطه رو با خوبی و خوشی تموم کن.چون با بودن تو این رابطه، به طور طبیعی شانس های ازدواج رو از دست میدی، چون انرژی روانی ات برای این رابطه صرف میشه