از اینکه چند ساله خونه پدرشوهرمیم خسته شدم. حس اسارت و خفگی دارم. باورتون نمیشه هفته به هفته از اتاق (نه خونه ها، اتاق) بیرون نمیام که نبینمشون. شوهرم دریغ از یه اقدام برای خرید یا ساخت خونه. جا خوش کرده خونه باباش. به خدا خسته م. دارم دق میکنم کاش میشد بمیرم راحت شم. دیگه نمیتونم ادامه بدم هر روز دعوا داریم شوهرم اولش قول داد خونه بگیره. پولشم داره ولی اینجا جا خوش کرده. صبح میره سر کار بعدم فقط میره ور دل اونا. کاش مرده بودم. از تنهایی دارم دیوونه میشم. رفت و امد با هیچ کس ندارم چون یه اتاق بیشتر نیست و جای خودمونم نمیشه.
وااای مگه میشه؟
پولشو داره و خونه نمیگیره
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!
من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه 
حق
داری
منم ۶ سال یک جا یعنی تو یه ساختمون بودیم اینبدر بد بوذ که من تا چند سال از اون محله هم بدم میومد
وضع مالی شوهرت چطوره؟
از اول میدونستی قراره با اونا زندگی کنی؟
بچه داری؟
خیلی بده اینطور اخه چرا رابطه رو با خانواده شوهرت بهتر نمیکنی کع حداقل راحت باشی؟
درکت میکنم منم سال اول عروسیم با خانواده همسرم بودم ولی من برعکس تو میرفتم و میوومدم و تو خونه میچرخیدم
اول با محبت و شیرین زبونی و منطق بارها و بارها و بارها باهاش حرف بزن
اگر نشد گله و ناراحتی کن
مرحله بعد بیشتر بهش فشار بیار
غرورش و جریحه دار کن بگو بی عرضه هستی که هیچی از خودت نداری همه آشناها پیشرفت کردن با اونایی که زندگی مستقل دارن مقایسه کن
خلاصه باید سماجت کنی و دست ورنداری
بگو خونه سرمایه نیست برا موقعی که خونه اضافه داشته باشی
همه آدمها یه خونه دارن
بعدشم کی گفته خونه سرمایه نیست؟
اتفاقا خیلیم سرمایه هست
ماشاالله همینجورم داره قیمتش می ره بالا
بگو بابات از خودش خونه داره تو به عنوان بابا و شوهر هیچی نمی خوای برا زن و بچت انجام بدی؟
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
