خسته ام..خیلی‌خسته..خانمای‌باسیاست‌بیاین‌راه‌حل‌بدین

سلام.
این متن رو بخونین انشاءالله که حالتون بهتر بشه.
آری، جز خدا هيچكس به بندگان نزديك نيست. او نزديكی است كه انسان را به وجود آورده، و او را در رحم مادر پرورش داده، و از رحم مادر به دنيا انتقال داده، و در دنيا، سفره مادی و معنوي اش را برای اين مهمان با كرامت گسترده،
و انبيا را برای هدايت او به سعادت دنيا و آخرت برانگيخته، و نعمت بی نظيری چون قرآن و امامان معصوم عليهم السلام را برای او قرار داده،
و درد تشنگیش را با آب زلال و صاف درمان میكند و رنج گرسنگیش را با غذای مناسب و گوارا برطرف میسازد.
بيماریهايش را به درمان میرساند. تنهاييش را با زن و فرزند و دوستان و ياران جبران میكند. برهنگی اش را با انواع لباسها میپوشاند. محبّتش را در دلها مینهد. مشكلاتش را هرچند شديد و سخت باشد میگشايد. سلامتش را تداوم میبخشد. به ارزش و اعتبار و آبرويش می افزايد و اين همه را جز خدا چه كسی میتواند برای او فراهم آورد و چه كسی چون خدا به تمام احوالات و نيازمندیها و حاجات او آگاهی دارد؟
آری، او از همه به انسان نزديكتر است. تا جايی كه در قرآن مجيد فرموده:
«وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسانَ وَنَعلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفسُهُ وَنَحنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِن حَبلِ الْوَريدِ» ق (50): 16.
هر آينه انسان را به وجود آورديم و آنچه را نَفْس او به آن وسوسه میكند میدانيم و ما از رگ گردن به او نزديكتريم.
وجود مبارك حضرت حق، بندگان را در تمام حالات، به دعا كردن فرمان داده و از آنان خواسته در خوشیها و ناخوشیها به پيشگاه عزّتش پيشانی ذلت سايند و به درگاه رحمتش دست به دعا بردارند و با دلی فروتن و اشكی مايه گرفته از قلب شكسته، نيازهايشان را از او بخواهند و به وعده قطعی و حتمی و يقينی او در مورد استجابت دعا اميدوار باشند.
احسان و فضل حق نسبت به همه موجودات به ويژه انسان، فراگير است و سفره رحمت بینهايتش گسترده، و لطف و مهربانی و كرمش برای همگان آماده است.
درگاهش درگاه نوميدی نيست، و پيشگاهش پيشگاه بخل و طرد كردن نمی باشد.
فضل و جود و كرم و بخششش دائمی است و دست عطايش برای عطا كردن به همگان باز و چشم انتظاريش برای روی آوردن بندگان به درگاهش هميشگی است.
به حضرت داوود عليه السلام خطاب فرمود:
«زمينيان را بگو: چرا با من دوستی نمی كنيد كه سزاوار دوستی منم؟ من خدايی هستم كه با من بخل نيست، با داناييم جهل نيست، با صبرم ناتوانی نيست، در صفتم تغيير نيست، در گفته ام تبديل نيست، رحمتم فراگير است، از فضل و كرم برنگردم، در ازل بر خود رحمت نوشتم، عود محبّت سوختم، دل بندگانم به نور معرفت افروختم، من دوست آنم كه مرا دوست است، رفيق آنم كه مرا رفيق است، همنشين آنم كه در خلوتِ ذكر با من است، مونس آنم كه به ياد من انس دارد.
داوود، هركه مرا جويد، مرا يابد، و او كه مرا يابد سزاوار است كه مرا نبازد.
داوود، نعمت از ماست، شكر ديگری میكنند؛ دفع بلا از ماست، از ديگری میبينند؛ پناهگاهشان حضرت ماست، به ديگران پناه میبرند؛ میگريزند ولی عاقبت باز میگردند!!»
محجّة البيضاء: 8/ 58.
چنين متن زيبا و پرمعنايی در كتاب های با‌ارزش اسلامی، فراوان به چشم میخورد.
منبع: شرح دعای کمیل علامه حسین انصاریان.

عادتش دادی یه مدت ولش کن کم اویزونش باش زنگ نزن پیام نده بهش بی تفاوت باش خودت میاد طرفت

من فکر میکنم بهتر بیان شما اشتباه مثلا بفرما بشین بتمرگ سه تاشم یه معنی داره اما لهن گفتنت فرق داره رو حرف زدنت تمرین کن

برا خودت بخور تیپ کن خرج کن به خودت برس تا جونش درآد.به مرداد خوبی ورحم نیومده خرج کن برا خودت

منم مثل تو هستم از اول هم تقصیر خودم شد عادتش دادم که من همیشه پا پیش بذارم ، هرچقدر هم تازگیا بی محلی کردم  درست نشد که نشد 🥴😖

اخه چرا؟؟؟؟؟

سگ محلش نکن معذرتم نخواه

برو خداوو شکر کن وابسته مادرش نیست، چپ   راست پرش نمیکنه که از این بدتر بشه.

پیش کسی ام خرابت نمیکنه

https://www.ninisite.com/profile/forum/topic?topicId=7798279&slug=زن-مستقل-با-چاشنی-زنانگی&postId=221604012